Μαζική η εκδήλωση του ΝΑΡ Αθήνας για το εργατικό κίνημα. Δείτε video

Με μαζική παρουσία πολλών εργαζόμενων από κλάδους που βρέθηκαν σε μάχες το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του ΝΑΡ Αθήνας, την Τετάρτη 27 Μάρτη στην αίθουσα της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Θέμα της εκδήλωσης ήταν «Στη θύελλα της καπιταλιστικής κρίσης και της ευρωβαρβαρότητας αναζητείται απάντηση από ένα νέο εργατικό κίνημα»,

Η εκδήλωση άνοιξε με την εισήγηση του σ. Μιχάλη Ρίζου, μέλους της Π.Ε. του ΝΑΡ και γραμματέα του σωματείου εργαζομένων στο Αττικό Νοσοκομείο. Όπως τόνισε, "σήμερα είναι ανάγκη να συζητηθεί πλατιά μέσα στην εργατική τάξη το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ανατροπής, γιατί μόνο ένα τέτοιο πρόγραμμα, μόνο με τέτοιους στόχους μπορεί το εργατικό κίνημα και να αναχαιτίσει μέτρα, για να επιβιώσουν η εργαζόμενη πλειοψηφία και οι άνεργοι, αλλά και να ανατρέψουν την επίθεση του κεφαλαίου, για να χαραχτεί ο δρόμος για μια άλλη ζωή και κοινωνία". Στην εισήγησή του ο Μιχάλης Ρίζος αναφέρθηκε στους σκληρούς αγώνες της τελευταίας τριετίας, επισημαίνοντας ότι τα συμπεράσματα πρέπει να οδηγήσουν τις ταξικές δυνάμεις σε μια νέα προσπάθεια, για μια ανώτερη πολιτική συγκρότηση και συσπείρωση των πρωτοπόρων αγωνιστών. Να δημιουργηθούν όροι και ψήγματα οργάνων πάλης και επιβολής των εργαζομένων και των αγώνων τους, προϋπόθεση για να υπάρξουν βήματα στην ανατροπή της πολιτικής κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. "Με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, με τη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, κανένανς αγώνας δεν μπορεί να νικήσει στα σοβαρά σήμερα. Χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν οι συντονισμοί σωματείων, να βαθύνουν οι στόχοι και τα προγράμματα πάλης, να ενταθεί η πάλη σε όλα τα επίπεδα, τόσο η οικονομική, όσο και η πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση με το κεφάλαιο και την πολιτική του. Η κρίση του καπιταλισμού είναι βαθιά και αδυσώπητη, ο αντίπαλος θα επιχειρήσει να ισοπεδώσει όλα τα εργατικά δικαιώματα και τις ανάγκες για να ξεπεράσει την κρίση του". Όπως απέδειξαν και οι εξελίξεις στην Κύπρο, καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει, ότι τα εργατικά συμφέροντα μπορούν να διασφαλιστούν από οποιαδήποτε διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης. Η σύγκρουση με την ΕΕ και το ευρώ δεν είναι μια ιδεολογική θέση της αριστεράς, αλλά μια αναγκαία θέση που πρέπει να έχει το εργατικό κίνημα, τα σωματεία, κάθε αγώνας.

Στη συνέχεια μίλησε ο Π. Παλαιολόγος, εργατολόγος, ο οποίος αναφέρθηκε στην αντιδραστική αναμόρφωση όλου του νομικού πλαισίου που προωθεί το κεφάλαιο με τις κυβερνήσεις του, καταργώντας κάθε έννοια εργατικού δικαίου. Όπως ανέφερε "σήμερα υπάρχουν δύο δίκαια: το δίκαιο που απορρέει από το συλλογικό συμφέρον των καπιταλιστών, το οποίο σήμερα θεσμοθετείται σε κάθε πτυχή και πεδίο, και το δίκαιο του εργατικού κινήματος, το οποίο επιβάλλεται συλλογικά, ως συμφέρον και ανάγκη της κοινωνικής πλειοψηφίας". Οι εργαζόμνεοι πρέπει να δώσουν σκληρή μάχη, για να επιβάλλουν κάθε φορά το δίκιο τους, το οποίο δεν είναι οι νόμοι και τα δικαστήρια αλλά οι κοινωνικές ανάγκες για τη ζωή τους.

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Δ. Τζαμουράνης, από τις οργανώσεις νέων εργαζομένων της ν.Κ.Α. "η νέα γενιά καταστρέφεται από την καπιταλιστική κρίση και επίθεση, από την αντιδραστική αναδιάρθρωση του συστήματος. Για να μη γίνουμε η νέα γενιά της μετανάστευσης, της εξαθλίωσης και της απόγνωσης, πρέπει να αναπτυχθούν πολύμορφοι αγώνες σε όλα τα επίπεδα. Στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς, όπου οι νέοι πρέπει να πάρουν θέση στα σωματεία, να συμβάλλουν στη δημιουργία νέων. Στη γειτονιά, με τις προσπάθειες ανάπτυξης συλλογικών μορφών διεκδίκησης, όπως είναι οι εργατικές λέσχες και άλλες απόπειρες. Στο συνολικό επίπεδο, με ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής". Το εργατικό δυναμικό και οι νέοι επιστήμονες πρέπει να δουλέψουν, να ανοίξουν τα εργοστάσια και η παραγωγή, ώστε να αξιοποιηθεί η νέα γενιά, οι δυνατότητες της χώρας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται αποφασιστική σύγκρουση με την πολιτική και το σχέδιο του κεφαλαίου και των πολιτικών του δυνάμεων.

Μετά τις εισηγητικές τοποθετήσεις πήραν το λόγο αρκετοί εργαζόμενοι και αγωνιστές, εκφράζοντας ερωτήσεις, συμβάλλοντας στο διάλογο και παρουσιάζοντας εμπειρίες από τους χώρους δουλειάς και τους αγώνες τους, σε μια δημιουργική και ζωντανή συζήτηση.

Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, αναφέρθηκαν οι σταθμοί του επόμενου διαστήματος, με τον Απρίλη μήνα στάσης πληρωμών, το πανεργατικό συλαλλητήριο της 7 Απρίλη, τις κλαδικές απεργίες για τις Συλλογικές Συμβάσεις τον Μάη και άλλες πρωτοβουλίες που συζητιούνται αυτό το διάστημα στους συντονισμούς σωματείων και τις συλλογικότητες του αγώνα.