Όλοι οι χαιρετισμοί των ελληνικών Οργανώσεων-Κινήσεων-Κομμάτων στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ στο 5ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΑΡ:

(με αλφαβητική σειρά)

ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ – Οργάνωση για μια νέα κομμουνιστική αριστερά

Σύντροφοι, συντρόφισσες,

Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις διεργασίες του 5ου συνεδρίου του Νέου Αριστερού Ρεύματος για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Η περίοδος που διεξάγεται το συνέδριο σας χαρακτηρίζεται από «πολλαπλούς κινδύνους για την ανθρωπότητα», όπως αναφέρει το κείμενο των Θέσεων. Η αναιμική και ασταθής ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος μετά την κρίση του 2008 κλονίστηκε ισχυρά από την πανδημική κρίση και την όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών. Συγχρόνως, η κλιματική αλλαγή που σταδιακά μετατρέπεται σε κλιματική κατάρρευση μας θυμίζει ότι ο καπιταλισμός περιλαμβάνει ημερομηνία λήξης για την ίδια την ανθρωπότητα. Είναι περισσότερο επιτακτικό από ποτέ μία στρατηγική ανατροπής και υπέρβασης ενός συστήματος που έχει εξαντλήσει τα όρια του και πλέον, για να συντηρήσει την «ανάπτυξη του» κανιβαλίζει τους φυσικούς πόρους, την ανθρώπινη εργασία και, με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, εμπορευματοποιεί τη δημιουργικότητα και τον ελεύθερο χρόνο της ανθρωπότητας σε άνευ προηγουμένου κλίμακα.

Φυσικά, αν η καταστροφική ροπή του καπιταλισμού αρκούσε για την ανατροπή του, η ιστορία των τελευταίων δεκαετιών θα είχε εξελιχθεί πολύ διαφορετικά. Η ήττα των κινημάτων και των πολιτικών εγχειρημάτων της Αριστεράς την περίοδο 2010-2015 βαραίνει συντριπτικά σήμερα σε διεθνή κλίμακα. Στη δε Ευρώπη, με το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς να έχει ενσωματωθεί στον μονόδρομο της ΕΕ και της νατοϊκής πολιτικής, η Ακροδεξιά αναδεικνύεται στον βασικό πόλο έκφρασης της λαϊκής οργής και, την ίδια στιγμή, σε μία σειρά από χώρες συγκλίνει με τα δεξιά-νεοφιλελεύθερα κόμματα σε τρομακτικά αντιδραστικές κυβερνήσεις.

Παρά τον αρνητικό κοινωνικό-πολιτικό συσχετισμό, η υπόθεση της νέας κομμουνιστικής Αριστεράς, ενός νέου κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, όπως αναφέρετε στις θέσεις σας, παραμένει ενεργή. Τροφοδοτείται τόσο από τις αντικειμενικές συνθήκες, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της «συλλογικής διάνοιας» της εργατικής τάξης όσο και από την ίδια τη δράση του υποκειμενικού παράγοντα, τα αναδυόμενα κινήματα και τις νέες πρωτοπορίες που κυοφορούνται εντός τους, έστω και σε πρωτόλεια και ημι-συνειδητή μορφή. Προκειμένου να αποκτήσει υπόσταση αυτό το ρεύμα, απαιτείται δουλειά και παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα ανάπτυξης της κοινωνικο-πολιτικής πρωτοπορίας αλλά και από τις μάχες που διεξάγονται αυτή τη στιγμή και όσες έχουμε μπροστά μας. Προκειμένου να δυναμώσουν και να εκφραστούν τα πιο συνειδητά στοιχεία, χρειάζεται σήμερα κοινή δράση και ανατρεπτική κατεύθυνση σε όλα τα κινήματα και τους αγώνες, συνένωση τους γύρω από ένα πολιτικό σχέδιο που επιδιώκει να καθυστερήσει και να αναχαιτίσει την αντιλαϊκή επίθεση αλλά και να φέρει κατακτήσεις. Αντίστοιχα, απαιτείται μία ενωτική και ριζοσπαστική παρέμβαση στις επερχόμενες Ευρωεκλογές που θα δώσει ορατότητα στις πιο αιχμηρές και αναγκαίες διεκδικήσεις των αγώνων, θα δείξει έναν, μειοψηφικό αλλά υπαρκτό, πόλο αντιπολίτευσης στην αστική πολιτική σε όλες τις παραλλαγές της (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Ακροδεξιά). Σε αυτή την κατεύθυνση, έχουμε καταθέσει πρόταση ως Αναμέτρηση με βαθιά πεποίθηση ότι μία νέα κομμουνιστική συνείδηση δεν θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες και τη γενικευμένη ήττα αλλά μέσα από τις σημερινές ρωγμές απέναντι στο κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση της ανατροπής δεν θα κριθεί σε μία ζαριά αλλά στη δυνατότητα μιας διάσπαρτης και αντιφατικής ριζοσπαστικοποίησης να συγκροτήσει ρεύμα, οργανωτικές μορφές και πολιτικό πρόγραμμα. Τα νέα εγχειρήματα εργατικής οργάνωσης και συνδικαλισμού στους πιο δύσκολους εργασιακούς χώρους, η νέα γενιά αγωνιστών και αγωνιστριών στο φοιτητικό κίνημα, που δεν κάθισε να ζυγίσει τους συσχετισμούς αλλά βγήκε στους δρόμους, θέτουν επιτακτικά το ερώτημα εκ νέου: ρήξη ή ενσωμάτωση.

______________________________

ΔΕΑ ­- Διεθνιστική Εργατική Αριστερά

Χαιρετισμός προς το συνέδριο του ΝΑΡ

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες του ΝΑΡ.

Με τον πιο ειλικρινή και συντροφικό τρόπο ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας.

Στις μέρες που ζούμε, η συγκρότηση στο καλύτερο δυνατό επίπεδο των δυνάμεων της κάθε οργάνωσης της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, θα πρέπει να θεωρείται ζητούμενο και επιτυχία για όλους μας.

Ζούμε σε μια εποχή όπου συνδυάζονται οι μεγάλοι κίνδυνοι με τις σημαντικές ευκαιρίες ανασύνταξης του κινήματος και συνακόλουθα της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η σφαγή από το Κράτος του Ισραήλ στη Γάζα και ο δίχρονος πόλεμος στην Ουκρανία, με όλους τους κινδύνους επέκτασης και κλιμάκωσής του, δείχνουν την ένταση των καθηκόντων που αντιμετωπίζουμε. Η απόλυτη ιδεολογικοπολιτική ανεξαρτησία του κινήματος και της Αριστεράς, τόσο απέναντι στους «χορτάτους» ιμπεριαλιστές της Δύσης, όσο και απέναντι στους «πεινασμένους» ομολόγους τους της Ανατολής, είναι μια επείγουσα υποχρέωση. Είμαστε πεπεισμένοι ότι το συνέδριο του ΝΑΡ θα έχει μια θετική επίπτωση σε αυτό το ζήτημα, μια επίπτωση πολύτιμη γιατί οι ως τα τώρα επιδόσεις μεγάλου τμήματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν μπορούν να κριθούν ως ικανοποιητικές.

Η θεματολογία της σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, δεν είναι ένα εξωτερικό θέμα, ένα θέμα διεθνούς πολιτικής. Οι εξοπλισμοί, η επέκταση και αναβάθμιση των αμερικανονατοϊκών βάσεων, οι αντιδραστικοί διπλωματικοστρατιωτικοί άξονες με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, τη δικτατορία του Σίσι στην Αίγυπτο, τα αντιδραστικά καθεστώτα στον αραβικό κόσμο κλπ, είναι σημεία καθοριστικά στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Όπου επιχειρείται μια μεγάλης κλίμακας νομιμοποίηση της συμφιλίωσης με τον ιμπεριαλισμό, μέσω της θεματολογίας του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για κυρίαρχο ρόλο στη γειτονιά και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το ΝΑΡ έχει μέχρι σήμερα κρατήσει θετική στάση σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική μάχη, και ελπίζουμε ότι μετά το συνέδριό σας αυτή η συμβολή θα γίνει ακόμα πιο σημαντική.

Η διεθνής μαρξιστική Αριστερά συμπίπτει στην εκτίμηση ότι ο καπιταλισμός διέρχεται μια «μακρά κρίση», που δείχνει σαφή σημάδια επιδείνωσης από το 2024. Οι κυρίαρχες τάξεις σε όλες τις μεγάλες χώρες του συστήματος γνωρίζουν πλέον ότι η στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού δεν αρκεί για να βγάλει τον καπιταλισμό από την κρίση. Όμως δεν γνωρίζουν, δεν συζητούν, δεν διαπραγματεύονται καμιά άλλη τακτική πέρα από την ένταση των νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων, με στόχο τη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης διεθνώς. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η αναζήτηση διεξόδων μπροστά στην επερχόμενη οικονομική επιδείνωση θα είναι μέτρα ακόμα πιο αιματηρά για τους εργάτες, για τις λαϊκές μάζες, για τους φτωχούς.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οργανώνει ένα μπαράζ επιθέσεων σε αυτήν την κατεύθυνση. Η αντίσταση σε αυτήν την πολιτική, η πάλη για την ανατροπή της, με ορίζοντα την ανατροπή αυτής της αδίστακτης κυβέρνησης, είναι ένα καθήκον που θα πρέπει να επιχειρηθεί με συνέχεια και συνέπεια, μέσα στις δυσκολίες της πράξης και όχι στην επανάπαυση των εύκολων λόγων.

Είναι πιθανότατο να έχουμε βοήθειες απ’ έξω. Στη χρονιά που πέρασε, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες χώρες του συστήματος, στην Ευρώπη και στην Αμερική, είχαμε μια αξιοσημείωτη ανάκαμψη της εργατικής μαχητικότητας. Θα πρέπει να εργαστούμε συστηματικά, ενωτικά και από τα κάτω, για την εμφάνιση αυτού του ρεύματος και εδώ, με στόχο τη μεγιστοποίηση της εργατικής αντίστασης. Η διαλυτική κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και η πραγματική τακτική του ΚΚΕ που αποφεύγει συστηματικά κάθε σημαντική και απειλητική για το σύστημα πολιτική πρωτοβουλία, συνιστούν επίσης συνδυασμό κινδύνων και πολιτικών ευκαιριών. Το αν θα απελευθερωθούν δυνάμεις ή το αν θα ενισχυθούν φαινόμενα απόσυρσης στην εξατομικοποίηση, θα εξαρτηθεί από τη γραμμή και τη δράση της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Κατά τη γνώμη μας, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της περιόδου κάνουν επιτακτική ανάγκη την ενιαιομετωπική πρακτική. Η ενότητα στη δράση, στα κινήματα αντίστασης και στον πολιτικό αγώνα, είναι -πιστεύουμε- καθοριστική επιλογή για να πετύχουμε την κλιμάκωση των αγώνων του κόσμου μας.

100 χρόνια μετά τον θάνατο του Λένιν, γνωρίζουμε καλά ότι αυτό το καθήκον δεν είναι σε αντίφαση, αλλά προϋποθέτει την καλύτερη και σαφέστερη συγκρότηση των οργανωμένων δυνάμεων της κομμουνιστικής Αριστεράς.

Προσδοκώντας την καλύτερη συνεργασία και τις πιο δημιουργικές πολιτικές σχέσεις, ευχόμαστε, ξανά, την καλύτερη επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας.

Η Κ.Ε. της ΔΕΑ

29/2/2024

____________________________

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα -ΕΕΚ

Χαιρετιστήριο μήνυμα στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

1η Μαρτίου 2024

Αγαπητές συντρόφισσες, αγαπητοί σύντροφοι

Το ΕΕΚ στέλνει επαναστατικούς χαιρετισμούς στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, σε όλους τους συνέδρους και τα μέλη της οργάνωσης σας! Σας στέλνουμε ειλικρινείς ευχές για γόνιμο διάλογο και αποφάσεις που θα συνεισφέρουν στην συνολική και συλλογική πάλη της εργατικής τάξης και τον ιστορικό σκοπό της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης, τον πανανθρώπινο κομμουνισμό.

Ζούμε κρίσιμες στιγμές σε μια δραματική καμπή της Ιστορίας κι οι ευθύνες των επαναστατών είναι τεράστιες. Ο στρόβιλος της άλυτης παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού έχει φέρει την ανθρωπότητα στο χείλος της αβύσσου. Το δείχνουν ο γενοκτονικός πόλεμος του σιωνιστικού Ισραήλ ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης που επεκτείνεται σε όλη την Μέση Ανατολή κι ο αμερικανονατοϊκός πόλεμος δια πληρεξουσίου στην Ουκρανία, την καρδιά της Ευρώπης. Και στα δύο μακελειά, πρόθυμος και “προβλέψιμος” υπηρέτης των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΕΕ και των σιωνιστών φασιστών, η ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη με την συνδρομή του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών “δημοκρατικών “ και φασιστικών δυνάμεων. Οι ίδιες δυνάμεις απειλούν με μακελειό τον ίδιο τον λαό της χώρας στηρίζοντας τον αντιδραστικό κι από τις δυο μεριές ελληνοτουρκικό αστικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο και την περιοχή, έχοντας στο σημείο αυτό αρωγό τις σοσιαλπατριωτικές κορώνες των γραφειοκρατών του ΚΚΕ. Το τελευταίο διεκδικεί τον ρόλο μιας αγωνιστικής, τάχα “υπεύθυνης”, νομιμόφρονης αντιπολίτευσης και μόνο, ενός διαμεσολαβητή και μόνο, μεταξύ αστικής εξουσίας και του κόσμου της εργασίας, παραπέμποντας την εργατική εξουσία και τον σοσιαλισμό στο αόρατο μέλλον.

Η πιο μαύρη “κυβερνώσα “Δεξιά που γνώρισε ο τόπος μετά την πτώση της χούντας, η κυβέρνηση του εγκλήματος των Τεμπών, των υποκλοπών, του κρατικού χαφιεδισμού των πάντων και της αστυνομοκρατίας, της ιδιωτικοποίησης της Υγείας, της Παιδείας, κάθε δημόσιου και κοινού αγαθού, της εργασιακής ζούγκλας φαίνεται να παίζει μόνη της στο γήπεδο - και να βάζει διαρκώς αυτογκόλ Δεν έχει αντιπολίτευση στην αστική Βουλή αλλά με την κοινωνία των καταπιεσμένων να βράζει ενάντιά της, όπως το δείχνουν οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των αγροτών, μαζί και των εργατών στο πρόσφατο συλλαλητήριο της 28 Φεβρουαρίου.

Όπως οι ίδιοι οι αστοί αναγνώρισαν “η κυβέρνηση είναι κυρίαρχη και ανάπηρη”, Κρατάει τα ινία γιατί ο λαός δεν έχει μια ορατή, πειστική εναλλακτική εξουσίας. Ακόμα πληρώνουμε την προδοσία της “κωλοτούμπας”. Βγήκανε, όμως, τα μαθήματα από αυτή την εμπειρία; Δεν είναι μόνον οι συνένοχοι και συνοδοιπόροι της αστικής “κυβερνώσας Αριστεράς” που συνεχίζουν το ίδιο τροπάρι. Και η λεγόμενη “εκτός των τειχών Αριστερά” παραμένει δέσμια της παθολογίας της. Φυλλοροεί ενώ ο λαϊκός κόσμος βράζει και μια νέα γενιά αγωνιστών ψάχνεται.

Το ΕΕΚ έχει με το ΝΑΡ μια κοινή αγωνιστική διαδρομή, συγκλίνουσα ή αποκλίνουσα σε κρίσιμα σημεία, πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα. Καιρός είναι να βγάλουμε όλοι μας τα απαραίτητα μαθήματα. Θα ήταν χρήσιμος, έτσι, ένας ζωντανός, ανοιχτός διάλογος που, βέβαια, οι περιορισμοί και τα εκ των προτέρων εμπόδια ενός μικρού γραπτού σημειώματος δεν επιτρέπουν.

με συντροφικούς χαιρετισμούς

εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕΚ

Σάββας Μιχαήλ

_______________________

Ε.Κ.Κ.Ε. - Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας

Συντρόφισσες-Σύντροφοι,

Έχουμε διανύσει αρκετά χρόνια με κοινούς αγώνες και κοινή πορεία στα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα. Μαχόμενη Αριστερά, ΜΕΡΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρωτοστατήσαμε στους αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία, ρεύμα, νερό), την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας. Σταθήκαμε απέναντι σε πραχτικές και αντιλήψεις της ήττας, της υποταγής στον ιμπεριαλισμό και στο κεφάλαιο. Αντιπαλέψαμε διαχειριστικές λογικές, τη λογική του μικρότερου κακού και «ενδιάμεσες» λύσεις.

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την επίθεση του κεφαλαίου, μπόρεσε όμως να την καθυστερήσει. Η απουσία επαναστατικού προγράμματος και κόμματος της εργατικής τάξης ήταν και παραμένει καθοριστικός παράγοντας. Από το 1970 που ιδρύθηκε το ΕΚΚΕ, έθεσε βασικό στόχο της ύπαρξής του την συγκρότηση του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος μέσα από τη συνένωση των μαρξιστών λενινιστών, την συνένωση της γενικής αλήθειας του επαναστατικού μαρξισμού με την επαναστατική πρακτική της Ελλάδας, τη συνένωση της επαναστατικής διανόησης με τις εργατικές μάζες, τη συνένωση της εργατικής τάξης με τον μαρξισμό λενινισμό. Την ενότητα της θεωρίας με την επαναστατική πράξη. Το ζήτημα, αν στην ανθρώπινη σκέψη μπορεί να αποδοθεί αντικειμενική αλήθεια, δεν είναι καθόλου ζήτημα θεωρίας, μα πραχτικό ζήτημα. Στην πράξη πρέπει ο άνθρωπος να αποδείξει την αλήθεια, δηλαδή την πραγματικότητα και την ισχύ, το εγκόσμιο της σκέψης [του]. Η φιλονικία για την πραγματικότητα ή μη πραγματικότητα ενός πράγματος, πού έχει απομονωθεί από την πράξη, είναι ζήτημα καθαρά σχολαστικό. (Μαρξ, θέσεις για τον Φώυερμπαχ). Μόνο μέσα από τη πρακτική δράση μετασχηματισμού της πραγματικότητας καταχτιέται η γνώση του αντικειμενικού κόσμου, ώστε η συνείδηση να αντανακλά σωστά τα αντικειμενικά φαινόμενα.

Κάτω από αυτό το πρίσμα οφείλουμε να βλέπουμε τα διάφορα ζητήματα με τόλμη, χωρίς αγκυλώσεις - είτε προσκόλλησης στο «παλιό», είτε προσκόλλησης στο «νέο». Έτσι πρέπει να εξετάσουμε τα διάφορα ζητήματα που μας θέτει η ζωή, τις ανάγκες του εργατικού και επαναστατικού κινήματος, ανοίγοντας και όχι κλείνοντας τη συζήτηση γύρω απ΄ αυτά. Τέτοια ζητήματα είναι: 1. Οι εξελίξεις στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Ιμπεριαλισμός που σαπίζει ή ένα νέο στάδιο με μακρόχρονη δομική στασιμότητα 2. Οι εξελίξεις στον κόσμο της εργασίας –παλιά και νέα εργατική βάρδια –νέες τεχνολογίες –απόλυτη και σχετική υπεραξία –παραγωγική και μη παραγωγική εργασία-ελαστική εργασία. 3. Οι εξελίξεις στον ελληνικό καπιταλισμό. Βρίσκεται στο στάδιο του ιμπεριαλισμού ή βασικό του γνώρισμα είναι η εκχώρηση της ανεξαρτησίας στο ξένο κεφάλαιο 4. Η μισθωτή εργασία στην Ελλάδα –Ανεργία –Εφεδρικός στρατός –μετανάστευση. 5. Η επαναστατική προοπτική- η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και ιδιαίτερα το ζήτημα της συμμαχίας με την αγροτιά. 6. Το κόμμα και τα χαρακτηριστικά του. Κόμμα «νέου τύπου» -δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ή κάτι άλλο; 7. Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος. Οι επαναστάσεις και η αποτίμησή τους. Η εμπειρία από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα πριν και μετά το πραξικόπημα των σοβιετικών το 1956 στο ΚΚΕ (6-7 ολομέλεια) και τη διάλυση των κομματικών του οργανώσεων. ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ.

Συντρόφισσες-Σύντροφοι
Το ΝΑΡ στην αγωνιστική πρακτική και τις αναζητήσεις του έχει δείξει ότι αναζητά πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει η εποχή μας, με τις νέες δυνατότητες που ανοίγονται, για την ευημερία και ευτυχία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Οι απαντήσεις του παρόντος και του μέλλοντός θα είναι εκ των πραγμάτων νέες όσο κι αν ακουμπάνε το παρελθόν, αλλά κυρίως πρέπει να είναι αληθινές.

E.K.K.E., Μάρτιος 2024

________________________________

ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε.Μ.Α. ΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΝΑΡ

Φίλοι-ες, Σύντροφ/σες-φοι

Ευχαριστούμε για την πρόσκληση να παραβρεθούμε στο Πέμπτο Συνέδριό σας και ευχόμαστε επιτυχία στις εργασίες του.

Το Συνέδριό σας διεξάγεται σε μια κρίσιμη περίοδο,ένα χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών, εν μέσω δύο συνεχιζόμενων πολέμων στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη, εν μέσω κινητοποιήσεων ,καταλήψεων ,πορειών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, αγροτικών κινητοποιήσεων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ΕΕ ενάντια στην ΚΑΠ ,εργατικών κινητοποιήσεων και απεργιών και λίγους μήνες πριν από τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Πιστεύουμε πως η ουσιαστική αμφισβήτηση της ΕΕ την περίοδο πριν τις Ευρωεκλογές και μετά από αυτές πρέπει να έχει Αριστερό Μετωπικό πρόσημο ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς και στην κυρίαρχη πολιτική των Βρυξελλών.

Η αμφισβήτηση της ΕΕ πρέπει να είναι ουσιαστική, δεν μπορεί βέβαια να έχει ένα μεσοβέζικο “πράσινο κεϋνσιανό” χαρακτήρα, εξωραϊσμού τελικά του Διευθυντήριου της ΕΕ.

Στις Δημοτικές εκλογές η συγκρότηση της “Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα” παρά το ότι έγινε πραγματικότητα λίγο καιρό πριν τις εκλογές , είχε θετικά αποτελέσματα στην Αθήνα και μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές.

Εμείς ως ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στηρίξαμε και δώσαμε τις δυνάμεις μας για την επιτυχία του ενωτικού εγχειρήματος στην Αθήνα.

Η διεύρυνσή του και η πανελλαδική του συγκρότηση και έκφραση αποτελεί αναγκαιότητα και ένα στοίχημα για όλους μας.

Δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες της συγκυρίας ,την διαιώνιση της εξουσίας της ΝΔ καθώς και την έλλειψη αποτελεσματικής αντιπολίτευσης που εκφράζεται κυρίως με τη συναίνεση των άλλων μνημονιακών κομμάτων της βουλής που κυβέρνησαν τη χώρα μας, ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ και των βασικών στελεχών της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ,μαζί με την ουσιαστική κάλυψη της ακροδεξιάς. Αυτή η πορεία αν δεν ανατραπεί, οδηγεί τη χώρα μας μέχρι το 2060.

Είναι γεγονός ότι ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση ,με τη στήριξη των μνημονιακών κομμάτων, αναπτύσσονται κοινωνικοί αγώνες και οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν.

Πιστεύουμε πως με την ενεργό συμμετοχή όλων των οργανώσεων και των ανένταχτων αγωνιστών που συμμετείχαν στην “Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα” αλλά και με τη συμμετοχή και άλλων οργανώσεων, μέσα από νέες πρωτοβουλίες, πρέπει να συμβάλλουμε στη διεύρυνσή της ώστε με αυτές τις προϋποθέσεις να δημιουργηθεί ,εν όψει των Ευρωεκλογών, ένα αντιΕΕ πολιτικό ρεύμα που θα προσπαθήσει να πείσει τους εργαζόμενους για μια ριζικά άλλη πορεία για τη χώρα μας .

Θεωρούμε πως ένα ενδεικτικό πλαίσιο προτάσεων για μια εκλογική συνεργασία στις Ευρωεκλογές θα μπορούσε να είναι συνοπτικά:

-Κατάργηση της λιτότητας ,των αντιεργατικών νόμων, γενναίες αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αναβάθμιση της κοινωνικής ασφάλισης, της πρόνοιας,μάχη κατά της ακρίβειας ,του πληθωρισμού, των πλειστηριασμών και υπεράσπιση των δυνάμεων της εργασίας, ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος της χώρας μας ,ρήξη και έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ.

 - Υπεράσπιση και διεύρυνση του Δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας, της Υγείας, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών πρώτης ανάγκης νερού, ρεύματος κλπ. και στο περαιτέρω ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας.

-¨Άμεσο σταμάτημα του πολέμου στην Ουκρανία, άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από αυτόν ,κατάργηση των Αμερικάνικων βάσεων στη χώρα μας, έξοδος από το ΝΑΤΟ και πάλη για τη διάλυσή του. Απεμπλοκή της χώρας μας από τη σφαγή που εξαπολύει το Ισραήλ στη Παλαιστίνη και άμεση επιστροφή της φρεγάτας “Υδρας” στη χώρα μας. Άμεση εκεχειρία στην Γάζα, κατάπαυση της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους

Προώθηση πολυδιάστατης φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής, ανάπτυξη αντιπολεμικού κινήματος από τους λαούς της περιοχής.

 - Άρνηση της ΕΕ- φρούριο ,στην οποία, μόνο για λόγους μεγέθυνσης του καπιταλιστικού κέρδους θα δέχονται προσωρινές μετακινήσεις οικονομικών μεταναστών ή θα αγοράζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες σε φτωχότερες χώρες. Αγωνιζόμαστε για να ισχύει στη χώρα μας και στην Ευρώπη το διεθνές δίκαιο και να μην παραβιάζεται.

- Δημιουργία, με την ανάληψη ανάλογων πρωτοβουλιών χώρου διαλόγου της μαχόμενης, Ριζοσπαστικής, Αντικαπιταλιστικής και Κομμουνιστικής Αριστεράς, που καθυστερεί και λείπει και ο οποίος θα αποτελέσει βήμα ελπίδας για όλες τις δυνάμεις που είναι ταγμένες στη πάλη της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

-Συμμετοχή στις εκλογές μέσα από μια εκλογική ενωτική συνεργασία αυτών των δυνάμεων μαζί με ανένταχτους αγωνιστές ,μέσα από κινηματικές πανελλαδικά πρωτοβουλίες και διαδικασίες με ενωτικό μήνυμα στις εκλογές προς όλους τους εργαζομένους και τη νέα γενιά.Δημιουργία μιας εκλογικής συμμαχίας αρχών με προοπτική μετωπικής συνεργασίας μετά τις εκλογές.

 -Συνεχίζουμε μετά τις εκλογές την προσπάθεια για τη συγκρότηση μετωπικού φορέα της Μαχόμενης Αριστεράς για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας για τη δημιουργία μεταβατικού προγράμματος με ευρύτερες ρήξεις και σοσιαλιστικό ορίζοντα.

ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΜΑΧΟΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024

__________________________________________

ΚΚΕ (μ-λ)

Χαιρετισμός του ΚΚΕ(μ-λ) στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

ζούμε σε μια εποχή απερίγραπτης βαρβαρότητας για την εργατική τάξη, τους λαούς και τη νεολαία σε όλο τον πλανήτη. Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα παίρνει την ιστορική ρεβάνς και με την άγρια επίθεσή του γκρεμίζει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων, την ίδια ώρα που σπαράσσεται από αξεπέραστα αδιέξοδα και αντιθέσεις. Ο γενικευμένος χαρακτήρας της κρίσης του συνίσταται στη σύμπλεξη της οικονομικής κρίσης με τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου και αυτό είναι που εκφράζεται στα πολλαπλά θερμά μέτωπα αντιπαράθεσης ανά τον κόσμο, με κορυφαίο πεδίο τον άδικο πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία. Η σύγκρουση αυτή, ανάμεσα στο καθεστώς- υποχείριο των ΗΠΑ και της Δύσης και τον ρώσικο ιμπεριαλισμό, είναι σαφές ότι έχει θέσει τις παγκόσμιες εξελίξεις σε πολεμική τροχιά, με τις βασικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του πλανήτη να έχουν εισέλθει σε μια φάση «ετοιμότητας» και προετοιμασίας για ένα γενικευμένο μακελειό.

Οι επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας, με επίκεντρο τη σιωνιστική γενοκτονία που συντελείται σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, το επιβεβαιώνουν. Πολύ περισσότερο, όταν η ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη εμπλέκει τη χώρα και τον λαό με κάθε τρόπο στη φωτιά του πολέμου, προσδοκώντας εύνοια και ανταλλάγματα από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της στον αντιδραστικό ανταγωνισμό της με την τουρκική αστική τάξη.

Την ίδια στιγμή, σε όλο τον πλανήτη, οι εργατικές-λαϊκές διαθέσεις για αγώνα και αντίσταση ξεσπούν ορμητικά και αμφισβητούν τη φαινομενική παντοδυναμία των κυρίαρχων. Από την ηρωική πάλη του Παλαιστινιακού λαού, τις εκρήξεις οργής των καταπιεσμένων στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, μέχρι και τις μεγάλες και σπουδαίες από πολλές απόψεις κινητοποιήσεις αγροτών και νεολαίας στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα και τη μαζική απεργία της 28/2,, αποδεικνύεται ότι έχουμε εισέλθει σε ένα κύκλο αγώνων, ξεσπασμάτων και εξεγέρσεων. Κορυφαίο καθήκον κάθε επαναστατικής δύναμης είναι η συμβολή ώστε αυτός ο κύκλος να μετατραπεί σε ένα νέο κύκλο ανασυγκρότησης του επαναστατικού κομμουνιστικούκινήματος.

Απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο, όμως, είναι το ξεπέρασμα των αντιλήψεων που κληροδότησε η ήττα, των αντιλήψεων με βάση τις οποίες οι αριστερές επαναστατικές δυνάμεις σπρώχνονται στην ουρά του ρεφορμισμού και τελικά στην στοίχιση πίσω από τις πολιτικές και τις δυνάμεις του συστήματος:

- Το αστικό θεώρημα της παγκοσμιοποίησης, με τις διάφορες παραλλαγές του στις θεωρίες των «καπιταλιστικών ολοκληρώσεων». Μια άποψη που εξακολουθεί να κυριαρχεί στην αριστερά, την ίδια ώρα που η πραγματικότητα της παρόξυνσης των αντιθέσεων και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών βοά.

- Σε συνάρτηση με το προηγούμενο, την αντίληψη ότι ο καπιταλισμός εξακολουθεί να επιτελεί ιστορικά προοδευτικό ρόλο, με επακόλουθο το άνευ όρων και ορίων θάμπωμα από τις υποτιθέμενες σύγχρονες δυνατότητες που γεννάει το καπιταλιστικό- ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ας διδασκόμαστε από τον αντίπαλο σύντροφοι, αλλά καθόλου καλό δεν μας κάνει όταν αναγορεύουμε τα αφηγήματά του σε οδηγό για τη νέα κομμουνιστική ανασυγκρότηση!

-Τη θεωρία των παραγωγικών δυνάμεων και της «επιστημονικοτεχνικής επανάστασης», που υποκαθιστά τον πρωτοπόρο ρόλο της ταξικής πάλης στην ιστορική-κοινωνική εξέλιξη από τη θεώρηση ότι ο κομμουνισμός θα προκύψει ως...υπερώριμο φρούτο από τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.

-Τη λογική αναζήτησης «εκτινάξεων» στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, τα άπειρα εκλογικά σχέδια που λειτουργούν σε βάρος του πραγματικού κινήματος, τις εκλογικές συγκολλήσεις σε βάρος του πραγματικού συντονισμού δυνάμεων, τον κυβερνητισμό των μεταβατικών προγραμμάτων.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

για το ΚΚΕ(μ-λ) είναι ξεκάθαρο ότι η ανασύσταση του εργατικού-επαναστατικού- κομμουνιστικού κινήματος δεν θα προκύψει με παλιά υλικά, ακόμα και αν αυτά βαφτίζονται «νέα» και «καινοτόμα»!

Πιστεύουμε ότι μπορούμε με την κοινή δράση και τον συντονισμό μας να συμβάλλουμε για να δυναμώσει η κατεύθυνση του Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης, που θα καταφέρει νίκες, θα κλονίσει την αστική κυριαρχία, θα ανοίξει δρόμους για συνολικότερες ανατροπές. Σε αυτή τη βάση και όπως γνωρίζετε έχουμε καταθέσει από το φθινόπωρο του 2022 Πρόταση Μετωπικού Συντονισμού και κοινής δράσης απέναντι στα βασικά μέτωπα που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία. Σε αυτή τη βάση επιδιώκουμε σταθερά πρωτοβουλίες κοινής δράσης με όρους ανοιχτής και δημοκρατικής πολιτικής συνεννόησης μέσα στο κίνημα και μεταξύ των δυνάμεων που αναφέρονται σε αυτό, μακριά από ηγεμονίστικες και μικροπολιτικές αντιλήψεις και κόντρα στα στοιχεία εκφυλισμού που δυστυχώς όλο και πιο συχνά εμφανίζονται.

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

(ΑΡΑΝ, Κ/ΣΧΕΔΙΟ, Ανένταχτοι/ες)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ 5^Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΝΑΡ

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο 5^ο Συνέδριό σας.

Γνωρίζουμε πόσο δύσκολοι είναι οι καιροί για όλες τις κομμουνιστικές προσπάθειες.

Πιστεύουμε όμως βαθιά ότι η εποχή μας έχει ανάγκη από ένα κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα του 21^ου αιώνα, που θα συνδυάζει δημιουργικά την προοπτική της κομμουνιστικής κοινωνίας και την επαναστατική στρατηγική με μια τακτική μετάβασης προς αυτήν. Που θα συνδυάζει διαλεκτικά το κόμμα, το μέτωπο και το κίνημα στην εποχή μας, σε κάθε περίοδο και συγκυρία.

Πατώντας  πάνω στο σημερινό κίνημα και για να το ανασυγκροτήσουμε, εκτιμούμε ότι οφείλουμε να αναζητήσουμε μια εργατική και λαϊκή ανατροπή με την πάλη για κατακτήσεις, που θα βελτιώνουν ριζικά τη ζωή και την εργασία των εργαζομένων, αλλά, πάνω από όλα, τις θέσεις του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.

Κατακτήσεις που σήμερα μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει ένα μαχητικό λαϊκό κίνημα και ένα αντίστοιχο κοινωνικό – πολιτικό μέτωπο, ενάντια στις κυβερνήσεις, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στον καπιταλισμό της εποχής μας. Με απειθαρχία στις πολιτικές τους, με σαφή προοπτική ρήξης και εξόδου.

Σε αυτή την κατεύθυνση, προτείναμε και προτείνουμε μια συσπείρωση με μέλλον και ένα πλατύ ψηφοδέλτιο της ανατρεπτικής Αριστεράς για τις ευρωεκλογές. Σε κάθε περίπτωση, θα συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα που ήδη έδωσαν τα σημάδια των μεγάλων κοινωνικών συγκρούσεων που έρχονται.

Καλή δύναμη συντρόφισσες και σύντροφοι!

_________________________________________________

ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Συντρόφισσες και συντρόφόι

Το συνέδριό σας διεξάγεται σε μια κρίσιμη στιγμή για το εργατικό και το νεολαιίστικό κίνημα στη χώρα και διεθνώς. Οι κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών, για την ακρίβεια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως και για την Παλαιστίνη δείχνουν την ανάγκη ενιαιομετωπικής δράσης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που θα προσπαθήσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες, ξεπερνώντας τις ρεφορμιστικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που έδειξαν και δείχνουν τα όρια τους, που διασπούν τους αγώνες, αποφεύγουν συνειδητά την ενοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση τους και τους καθιστούν επετειακούς και συμβολικούς και ανοίγοντας τον δρόμο της συνολικής σύγκρουσης με το σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό.

Για μας, την ΟΚΔΕ Σπάρτακος, κλειδί της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών κινημάτων είναι ένας πόλος της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με λογική ενιαίου μετώπου στους αγώνες αλλά πολιτικά ανεξάρτητος από κάθε ρεφορμιστική ηγεσία, με ορατή εμβέλεια, προγραμματική συγκρότηση γύρω από το μεταβατικό πρόγραμμα. Είναι απαραίτητος όρος για τον απεγκλωβισμό αγωνιστών και αγωνιστριών από την επιρροή του ρεφορμισμού , αλλά , ακόμα περισσότερό, για την πολιτικοποίηση του νέου ριζοσπαστικού δυναμικού που αναδύεται και θα αναδυθεί στους αγώνες της νέας εποχής.

Αυτή την κατεύθυνση επιβεβαιώσαμε στην πρόσφατη συνδιάσκεψη μας, ως την απαραίτητη απάντηση σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που παίρνουν μορφές από οικονομικό πόλεμό μέχρι ανοιχτές στρατιωτικές συγκρούσεις, έναν κόσμο που η ίδια η ύπαρξή του διακυβεύεται από την σοβούσα κλιματική κρίση.

Σ και σ,

Το πολιτικό αυτό σχέδιό δεν μπορεί να αποφύγει τη διαδικασία διαχωρισμού εντός του χώρου που αποκαλούσαμε αντικαπιταλιστική Αριστερά. Η μάχη για τη διατήρηση ή προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερών επαναστατικών ή αντικαπιταλιστικών δυνάμεών σε ένα σχέδιο ενωτικής συγκρότησης στη βάση της πολιτικής, προγραμματικής και οργανωτικής ανεξαρτησίας από τον ρεφορμισμό, εντός ή εκτός κοινοβουλίου, είναι κρίσιμη. Αυτός είναι και ό πρώτός πυλώνας του σχεδίου μας, που ξεκινά από το εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τη συσπείρωση της πτέρυγας που συνειδητοποιεί αυτή την ανάγκη.

Σ και σ,

το προηγούμενο διάστημα βρεθήκαμε σταθερά μαζί σε αυτό τον δρόμο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είχαμε διαφορές στη μεθοδολογία μας, πχ στον πρόσφατό νόμο για την ισότητα στον γάμο, όπου η προσέγγιση μας ήταν αρκετά διαφορετική. Πάνω από όλα όμως στις τελευταίες εκλογές, όπου θεωρήσαμε ότι η στάση σας ήταν μια παλινδρόμηση στα σχέδια «συμπόρευσης», με τη σύμπραξη με ρεφορμιστικές και διαχειριστικές δυνάμεις σε μια σειρά δήμων, τη στιγμή μάλιστα που με τις ίδιες αυτές δυνάμεις υπάρχει δυσκολία ή και άρνηση να συνεργαστούμε στον δρόμο ή τους μαζικούς χώρους. Έστω κι αν μοιάζει μάχη οπισθοφυλακής, έχει σημασία οι δυνάμεις που πιθανόν να επιχειρήσουν την «υπέρβαση» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για χάρη ενός ευρέος σχεδίου ενοποίησης με πτέρυγες του ρεφορμισμού να μην το κάνουν στο όνομά της – να μην κερδίσουν δηλαδή την πλειοψηφία του μετώπου. Την ίδια μάχη πρέπει να δώσουμε μέσα στα αντικαπιταλιστικά σχήματα σε σωματεία, σχολές και γειτονιές, τα οποία μάλιστα έχουν μεγαλύτερη κοινωνική εμβέλεια από την ίδια την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ό,τι διατηρηθεί από αυτό το χώρο προσηλωμένο στο αρχικό σχέδιό του ανεξάρτητου από τον ρεφορμισμό αντικαπιταλιστικού πόλου θα είναι ό βασικός αρχικός πυρήνας της μελλοντικής συγκρότησης της ανεξάρτητης επαναστατικής Αριστεράς. Η ύπαρξη του αυτοτελούς μετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς έχει και διεθνή σημασία. Σε μια ιστορική φάση που φαίνεται ότι ό κύκλος της αντικαπιταλιστικής ανασύνθεσης της προηγούμενης εικοσαετίας φαίνεται να κλείνει, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η κληρονομιά της είναι ένα από τα λίγα παραδείγματα (μαζί πχ με τό FIT ή το ΝΡΑ που προέκυψε μετά τη διάσπαση) που αποδεικνύουν τη δυνατότητα και την ικανότητα των επαναστατικών και αντικαπιταλιστικών δυνάμεών να αποφεύγουν τόσο τις σειρήνες του ρεφορμισμού και της ενσωμάτωσης αλλά και τον εύκολό δρόμο της απομόνωσης, του σεκταρισμού.

Συντρόφισσες και σύντρόφόι

Η παρακαταθήκη των αγώνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των αντικαπιταλιστικών σχημάτων τόσο στο συνδικαλιστικό όσο και στο χώρο των περιφερειακών κινήσεών και των κινημάτων είναι μεγάλη και ιστορική. Χρέος μας είναι να υπερβούμε τη σοβούσα διάλυση του χώρου, την ιστορική κρίση που περνάει διεθνώς και να στρατευτούμε σε ένα σχέδιό ανασυγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού πόλου αποδεσμευμένου από το ρεφορμισμό, όπως είναι οι ανάγκες των καιρών.

Με αυτά στο νου, ευχόμαστε καλή επιτυχία στο συνέδριό σας και αποφάσεις που θα διευρύνουν τις μάχες που έχουμε να δώσουμε.

_________________________

ΟΚΔΕ - Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας

Χαιρετισμός στο 5ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Σύντροφοι/ισσες,

Το Συνέδριό σας γίνεται σε μια περίοδο όπου σε διεθνή κλίμακα έχει εκραγεί η καθολική, δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Η ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση αποτελεί την προσπάθεια των ιμπεριαλιστών να δώσουν τη δική τους λύση, σε βάρος των εργαζομένων. Ο κύκλος αγώνων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών μαζών είναι η προσπάθεια να διαμορφώσουν και να επιβάλλουν τη δική τους λύση. Έχουμε μπει σε μια μεταβατική περίοδο, που η κατάληξή της απέχει ακόμη και θα κριθεί στην ταξική πάλη.

Το σημερινό κύμα αγώνων αναπτύσσεται σε συνθήκες σύγχυσης του εργατικού κινήματος, με το αδυνάτισμα των παραδόσεων λόγω της δυσφήμισης του σοσιαλισμού από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και από τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινισμού, ακόμα και ακροαριστερών δυνάμεων, καθώς και από τον εκφυλισμό της Ενιαίας Γραμματείας. Η οικοδόμηση, στις συγκεκριμένες σημερινές συνθήκες, επαναστατικών κομμάτων και μιας επαναστατικής Διεθνούς αποτελεί κεντρικό στρατηγικό καθήκον, ώστε να ενισχυθεί η αποκρυστάλλωση, η διαμόρφωση, ο εξοπλισμός μιας ικανής νέας πρωτοπορίας.

Στη χώρα μας, η κρίση συμπυκνώνεται στην ακραία νεοφιλελεύθερη και αντιδημοκρατική επίθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στο σαθρό λεγόμενο «νέο παραγωγικό μοντέλο» της, στην επικίνδυνη εξαχρείωση των κυρίαρχων ελίτ και στα διαρκή πραξικοπήματα, σε όλα τα επίπεδα, με τα οποία κυβερνούν. Αυτό το μαύρο καθεστώς δεν είναι μόνο του Μητσοτάκη, αλλά αντιστοιχίζεται με τις ζοφερές εξελίξεις στην Ευρώπη: το λυσσασμένο γάντζωμα της ΕΕ στο μέτωπο της Ουκρανίας και την προώθηση του μιλιταρισμού, την άγρια επίθεση σε εργαζόμενους και νεολαία, το συνδυασμό της παρακμής των λεγόμενων «προοδευτικών» και της ακροδεξιάς ανόδου. Και κυρίως με τις κυβερνήσεις ταξικού πολέμου, που κινούνται διαρκώς προς τον ανοιχτό βοναπαρτισμό, όπως π.χ. η προεδρία Μακρόν.

Απεργίες και κινητοποιήσεις στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο, το φοιτητικό κίνημα στη χώρα μας, πολλά ακόμα παραδείγματα δείχνουν τις θετικές διεργασίες που συντελούνται. Όμως χρειάζεται τεράστια προσοχή. Δεν έχουμε μια «κοινωνική αντιπολίτευση στους δρόμους», που τάχα περιμένει απλά και μόνο την εκλογική έκφραση ή κοινοβουλευτική εκπροσώπησή της – αντί να σκύψουμε στα καθήκοντα να ενωθεί, να οργανωθεί, να αποκτήσει αιτήματα, στόχους και μέσα πάλης, να μάθει να μιλάει ξανά για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό.

Οι αγωνιστές του εργατικού κινήματος έχουν σήμερα βρεθεί κάτω από ισχυρή ιδεολογική και προγραμματική πίεση. Που έχει οδηγήσει και σε πολλές καταστροφικές επιλογές. Προσαρμογής, προσχώρησης και υποταγής στον ρεφορμισμό του ΚΚΕ ή στην αστική πολιτική των κάλπικων «προοδευτικών»: προχθές ΣΥΡΙΖΑ, χθες ΜέΡΑ25 – και σήμερα, ποιος ξέρει, της Νέας Αριστεράς ή ψήφων «μικρότερου αντιδεξιού κακού» ακόμα και προς το ΠΑΣΟΚ;

Επιλογές ενταφιασμού της επαναστατικής φυσιογνωμίας και πρακτικής, για χάρη μιας ταυτότητας ακαθόριστης ή μικροαστικού ριζοσπαστισμού – ή, ακόμα, αναζήτησης κάποιας διεξόδου στα δοκιμασμένα αδιέξοδα του αναρχισμού και της αυτονομίας.

Σε τέτοια σταυροδρόμια, για την αναγέννηση μιας ισχυρής επαναστατικής αριστεράς, δεν αρκεί η απόρριψη του κυβερνητισμού. Απαιτείται να μπουν στην πρώτη γραμμή ζητήματα όπως: Στέρεα εργατική και κομμουνιστική φυσιογνωμία. Επιμονή στον λενινισμό. Μέτωπο ενάντια στη χαβούζα της αστικής ηθικής, ιδιαίτερα στην αιχμή της, το νεοφιλελεύθερο δικαιωματισμό και ταυτοτισμό. Θεωρητική παραγωγή για τον εμπλουτισμό του επαναστατικού μαρξισμού. Επιμονή στην οργάνωση των εργατικών και λαϊκών μαζών, αντιστάσεων και κινημάτων. Σταθερή ανάληψη των καθηκόντων της πάλης ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό από θέσεις διεθνιστικές και ταξικής ανεξαρτησίας. Ενωτική πολιτική μέσα στους αγώνες, που δεν θα εκφυλίζεται σε εκλογικίστικες συγκολλήσεις.

Έχοντας αυτές τις κατευθύνσεις αλλά και την αγωνία για την επείγουσα ανάγκη να αναληφθεί ο αγώνας για μια αριστερά επαναστατική, σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες σας.

Αθήνα, 29.2.2024

______________________________________________

Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού – ΟΡ.Μ.Α.

Χαιρετισμός στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Θέλουμε να στείλουμε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μας για τις εργασίες του 5ου συνεδρίου

σας που διεξάγεται σε μια κρίσιμη ιστορική στροφή. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός βαδίζει στον 16ο χρόνο καταστροφικής κρίσης του. Οι μικρές και τοπικές διακυμάνσεις του δεν μπορούν να κρύψουν τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδά του.

Όποιες συνταγές κι αν δοκιμάζει δεν μπορεί να αντιστρέψει την οικονομική στασιμότητα. Από την ελεγχόμενη μερική καταστροφή κεφαλαίου στην πρώτη περίοδο, πέρασε στον εθνικό προστατευτισμό. Η Καραντίνα και η αποθησαύριση προετοίμασαν τη νέα φάση που βλέπουμε να ξεδιπλώνεται: την άγρια επιθετικότητα και τον πόλεμο. Ήδη κλίνουμε τον δεύτερο χρόνο του Ουκρανικού πολέμου, η Παλαιστίνη βρίσκεται στις φλόγες εδώ και μήνες και σε Αφρική – Ειρηνικό αναδιατάσσονται επικίνδυνα οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί.

Οι οικονομικές και κοινωνικές αντι-μεταρρυθμίσεις της ΝΔ δεν υπακούουν σε κάποιο σχέδιο ανασυγκρότησης. Η στασιμότητα και ο πληθωρισμός απληστίας που επικρατεί σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν μπορεί να αντιστραφεί. Το αστικό μπλοκ δημιουργεί κανιβαλιστικές πολιτικές γρήγορου κέρδους και διαμορφώνει συνθήκες που προσομοιάζουν όλο και περισσότερο σε οικονομία εν καιρώ πολέμου. Η ακρίβεια και η φτωχοποίηση δημιουργούν όρους κοινωνικής έκρηξης. Το αστικό μπλοκ επιτίθεται με στρατηγικό στόχο να διαλύσει τα εργαλεία του ταξικού κινήματος ώστε να μην έχουν μέσο οργάνωσης και πάλης οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Πλέον τα νομοσχέδια αρχίζουν και γίνονται πράξη: οι απεργίες βγαίνουν παράνομες, η ΠΕΝΕΝ διώκεται για απεργιακή φρουρά, τα ΜΑΤ εισβάλλουν σε καταλήψεις φοιτητών, εκπαιδευτικοί διώκονται για πολιτική δράση, εργαζόμενος του ΕΚΠΑ κινδυνεύει με απόλυση και ενεργοποιούνται διαγραφές φοιτητών για το μπλοκάρισμα εξετάσεων, ακόμα και οι 10 συλλήψεις μελών – φίλων της Οργάνωσης μας όταν επιχειρήσαμε να σπάσουμε την αστυνομική απαγόρευση 3 συγκεντρώσεων αριστερών οργανώσεων και σωματείων.

Η διαδικασία μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε τύπου Δημοκρατικού Κόμματος δεν αφορά μόνο αυτό το κόμμα. Ο κίνδυνος να μεταφερθεί η απογοήτευση και η ηττοπάθεια ακόμα και σε οργανώσεις που αναφέρονται στην Αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός. Χρειαζόμαστε κόμματα όχι, απλά, αντίστασης αλλά Νίκης! Πρέπει να αντισταθούμε στο «δεν μπορούμε» και να παράξουμε μια επαναστατική αριστερά που να αναζητά το πώς θα παρθεί η πολιτική εξουσία από το κεφαλαίο στις σημερινές συνθήκες. Η σύνδεση με το εργατικό κίνημα πρέπει να γίνει με όρους υποστήριξης και ανάδειξης των πρωτοπόρων κομματιών που στηρίζουν τις πιο προωθητικές πολιτικές. Αυτά τα κομμάτια δεν πρέπει να τα διαμεσολαβήσουμε αλλά να τα κάνουμε παράδειγμα για το υπόλοιπο κίνημα.

Η περίοδος απορρύθμισης του 2010 – 2012, τότε που οι κυβερνώντες δεν μπορούσαν να κυβερνήσουν όπως πριν αλλά και οι κυβερνώμενοι αμφισβητούσαν τις αστικές προτάσεις, θα έλθει ξανά. Το τσάκισμα της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, οι καταλήψεις των καλλιτεχνών, το κίνημα των Τεμπών δεν είναι πολύ μακριά. Κλείνουμε δύο μήνες καταλήψεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, οι κινητοποιήσεις για την Παλαιστίνη είναι συνεχής και αντί να διώκονται οι Παλαιστίνιοι εισβάλλουν οι σημαίες τους την Πρωτοχρονιά σε κάθε σπίτι, οι διαδηλώσεις Πολυτεχνείου – Γρηγορόπουλου ήταν μαζικές υπενθυμίζοντας στην αριστερά πως οι λαϊκές τάξεις αναζητούν μια άλλη πολιτική πρόταση.

Οι συλλογικότητες που αναφέρονται στην Επαναστατική Αριστερά πρέπει να πάρουμε αυτά τα μηνύματα και να αλλάξουμε τις Οργανώσεις μας. Η προσπάθεια που κάνετε σε αυτή την περίοδο να επιμένετε να αναζητάτε μια σύγχρονη κομμουνιστική στρατηγική βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Η ανασύνταξη της αριστεράς και του εργατικού κινήματος μπορεί να γίνει με όρους Κομμουνιστικής Στρατηγικής και το Συνέδριό σας βοηθά σημαντικά.

Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις διαδικασίες σας και θα είμαστε και αύριο πλάι – πλάι στουςαγώνες για το Σοσιαλισμό και την Επανάσταση.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

ΟΡγάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού

_________________________________

ΣΕΚ – Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα

Ενωτικά και αντικαπιταλιστικά – να δυναμώσουμε την εναλλακτική της ανατροπής του καταστροφικού καπιταλισμού!

Το 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ γίνεται μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες! Λίγες μέρες μετά τη μεγαλειώδη απεργία στις 28/2 και πριν από τον επόμενο μεγάλο κινηματικό σταθμό στις 8 Μάρτη, που τα συνδικάτα και η νεολαία θα σμίξουν ξανά, με τις γυναίκες μπροστά, ενάντια στην κυβέρνηση ΝΔ και το σύστημα της φτώχειας και του σεξισμού, του πολέμου και της καταστροφής. Απεργίες, φοιτητικές καταλήψεις διαρκείας, αγροτικά μπλόκα, μαζικό αντιπολεμικό – αντιμπεριαλιστικό κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Ένας κόσμος κυριολεκτικά σε αναβρασμό που παλεύει και ψάχνει εναλλακτική στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες κρίσης της ρεφορμιστικής αριστεράς. Βγάζει μάτια για τον ΣΥΡΙΖΑ που μετά την διάσπαση η κρίση συνεχίζεται, έχοντας σαν βάση την αντίφαση ανάμεσα στη βίαιη δεξιά προσαρμογή της ηγεσίας του και τις πολιτικές εμπειρίες και τις αριστερές αναζητήσεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Ισχύει όμως και για τα υπόλοιπα κομμάτια, τη Νέα Αριστερά που προσπαθεί να αναπαράγει την ίδια στρατηγική που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αδιέξοδο. Το ΚΚΕ, που πιέζεται από τους αγώνες και προβάλλεται σαν η μόνη αντιπολίτευση, όμως υποτάσσει τη δυναμική αυτών των αγώνων στις σκοπιμότητες της εκλογικής του ενίσχυσης.

Οι δυνατότητες, αλλά και οι προκλήσεις, οι ευθύνες, για την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά μεγαλώνουν. Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του ΝΑΡ, του ΣΕΚ και όλων των δυνάμεων που συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε να παίξουμε κρίσιμο ρόλο.

Να μπούμε μπροστά για να καλύψουμε το κενό της αριστερής αντιπολίτευσης που αφήνει η δεξιά πορεία και η κρίση του ρεφορμισμού. Πρώτα απ’ όλα στο εργατικό κίνημα, στηρίζοντας και κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες. Το κάνουμε ήδη σε μια σειρά κρίσιμους χώρους, όπως πχ στα νοσοκομεία, μπορούμε να το γενικεύσουμε παντού. Το βλέπουμε στις σχολές που η πρότασή μας για καταλήψεις με διάρκεια έχει τραβήξει όλη την Αριστερά. Μπορούμε να συμβάλουμε σε ενωτικές πρωτοβουλίες κοινής δράσης σε όλα τα μέτωπα που ανοίγουν, στις μάχες ενάντια στο σεξισμό και την καταπίεση, στους αγώνες ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλεί η κλιματική κρίση, στη σύγκρουση με το ρατσισμό, την ακροδεξιά και την φασιστική απειλή ιδιαίτερα σε μια χρονιά ευρωεκλογών κόντρα στην Ευρώπη – φρούριο και με τη διεθνή μέρα δράσης στις 16 Μάρτη μπροστά μας. Αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι «κινηματισμός», είναι κρίσιμη πολιτική παρέμβαση της αριστεράς που δεν υποτάσσεται στην ηττοπάθεια «των αρνητικών συσχετισμών» και κατανοεί ότι οι πραγματικοί συσχετισμοί μετριούνται και αλλάζουν στο πεζοδρόμιο.

Παράλληλα χρειάζεται να ανοίξουμε τη συζήτηση για την στρατηγική και την εναλλακτική. Ούτε κι εδώ ξεκινάμε από την αρχή. Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε παίξει καθοριστικό ρόλο με το μεταβατικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που υιοθετήσαμε και προβάλαμε από την περίοδο των μνημονίων, με το οποίο προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε και να επηρεάσουμε όλα τα κομμάτια της αριστεράς σε μια λογική αντικαπιταλιστικής ανατροπής και ρήξης με το σύστημα. Αυτά δεν ήταν διακηρύξεις του 2010, η διεκδίκηση για «διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ του κεφαλαίου, του ρατσισμού και του πολέμου» εξακολουθεί να είναι κρίσιμος στόχος πάλης σήμερα. Το αίτημα για «κρατικοποιήσεις, χωρίς αποζημίωση για τα αφεντικά και με εργατικό έλεγχο» είναι η πιο επίκαιρη απάντηση ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις που δολοφονούν από τα Τέμπη μέχρι τους χώρους δουλειάς.

Μέσα από αυτή την διπλή προσπάθεια μπορούμε να ξεπεράσουμε αδυναμίες και να κάνουμε ξανά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ πόλο έλξης και συσπείρωσης του μαχόμενου κόσμου του κινήματος και της Αριστεράς. Να δώσουμε και τη μάχη των ερχόμενων ευρωεκλογών με στόχο να μαυρίσουμε την ΝΔ και να βγάλουμε ενισχυμένη την αντικαπιταλιστική αριστερά. Το παράδειγμα της επιτυχίας της «Ανατρεπτικής Συμμαχίας» στην Αθήνα, δείχνει ότι υπάρχει πολύς κόσμος που μπορούμε να κερδίσουμε.

Προχωράμε, ενωτικά και αντικαπιταλιστικά!

Καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας!

_______________________________________________________

Ταξική Αντεπίθεση

Χαιρετισμός της Ταξικής Αντεπίθεσης στο 5ο Συνέδριο του ΝΑΡ

για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες του Νέου Αριστερού Ρεύματος για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση σας και χαιρετίζουμε τις εργασίες του 5ου σας Συνεδρίου.

Δε χωρά αμφιβολία, ότι αυτό που προβάλλει ως διακηρυκτικός στόχος του Συνεδρίου σας, η διατύπωση δηλαδή ενός πολιτικού σχεδίου επαναστατικής προοπτικής και η συγκρότηση κατά προέκταση στη βάση αυτού ενός σύγχρονου επαναστατικού ταξικού ρεύματος, αποτελεί ένα «από τα φλέγοντα ζητήματα του κινήματος μας». Ένα ζήτημα που αναμετριέται σε ανώτατο επίπεδο με όλες τις παραμέτρους της ταξικής πάλης (θεωρητικές, ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές), την ίδια στιγμή που κοιτάζει κριτικά τα ιστορικά αποτελέσματα αντίστοιχων κατατεθειμένων προσπαθειών, του πρόσφατου όσο και του απώτερου παρελθόντος. Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια και αντίθετα από ότι μια καθ’ έδρας ανάγνωση του επαναστατικού ζητήματος αποφαίνεται, ο προγραμματικός λόγος και η εκπόνηση μιας επαναστατικής στρατηγικής δεν είναι μια υπόθεση αυστηρά θεωρητική. Δεν παράγεται –αποκλειστικά- στα συνέδρια, ούτε αποτελεί –προνομιακά- δουλειά κάποιων ειδικά επιφορτισμένων με αυτήν στελεχών. Πρωταρχικό πεδίο παραγωγής της και σίγουρα τελικός κριτής της είναι πάντα η ζωντανή ιστορική κίνηση, η υπαρκτή ταξική πάλη. Είναι οι χώροι εκμετάλλευσης και καταπίεσης, είναι οι δρόμοι του αγώνα, οι απεργίες, οι φοιτητικές καταλήψεις, τα αγροτικά μπλόκα, οι αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, το γυναικείο κίνημα. Εκεί ακριβώς όπου τα ερωτήματα για τη σύνδεση της τακτικής με τη στρατηγική και τη διαπλοκή μεταβατικών και επαναστατικών στόχων, για τη σχέση του αντικαπιταλιστικού και αντιιμπεριαλιστικού προγράμματος και του εθνικού ζητήματος με το ταξικό και το διεθνικό, όσο και αυτά για τον χαρακτήρα της κρίσης και του σύγχρονου καπιταλισμού και του ρόλου σήμερα μιας κομμουνιστικής πολιτικής οργάνωσης, σχηματοποιούνται και αποκτούν ρεαλιστική υπόσταση και περιεχόμενο, ακριβώς γιατί εκεί οι απαντήσεις σε αυτά αποτελούν ζωτικά πολιτικά ζητούμενα.

Σε εκείνα λοιπόν τα πεδία, εκεί όπου αποκρυσταλλώνεται η πρώτη ύλη της θεωρίας προτού αναλυθεί ώστε να μετασχηματιστεί σε πολιτική θεωρία και στρατηγική, εκεί όπου μαζί βρεθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια - με συμφωνίες και διαφωνίες, με συγκλίσεις και αποστάσεις πάντοτε όμως με συναγωνιστικό πνεύμα -, και εκεί όπου μαζί πάλι θα βρεθούμε στις μεγάλες ταξικές αναμετρήσεις που ωριμάζουν ∙ εκεί ακριβώς συναγωνιστές/τριες του ΝΑΡ σας ευχόμαστε να γονιμοποιήσετε επαναστατικά τις πλούσιες επεξεργασίες του 5ου Συνεδρίου σας, συμβάλλοντας, όπως κάνατε πάντα, στη συγκρότηση της «κίνησης που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων».

Με συντροφικούς χαιρετισμούς!