Χονδροκομμένη επίθεση του 902.gr στο ΝΑΡ με αφορμή τη Χιλή

Ο 902.gr, η Κατιούσα και το Ατέχνως αναπαράγουν μια αναμασημένη πολεμική κατά του ΝΑΡ με αφορμή άρθρο του ΠΡΙΝ για το εκλογικό αποτέλεσμα στη Χιλή και την εκλογή Μπόριτς. Την ίδια ώρα το αδελφό ΚΚ Χιλής συμμετέχει στο εκλογικό μέτωπο του Μπόριτς αλλά και στήριξε τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Μισέλ Μπασελέτ τα προηγούμενα χρόνια.

Αναδημοσιεύουμε την απάντηση του ΠΡΙΝ: 

Για άλλη μια φορά ενημερωτικά μπλογκ που εκφράζουν το ΚΚΕ, ο 902.gr, η Κατιούσα και το Ατέχνως αναπαράγουν μια αναμασημένη πολεμική κατά του ΝΑΡ, αυτή τη φορά με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Πριν για τις εκλογές στη Χιλή (το άρθρο του ΠΡΙΝ εδώ: https://prin.gr/2021/12/niki-boric-chile/ )

Από τις ιστοσελίδες αυτές απουσιάζει βεβαίως το ίδιο το άρθρο, δεν βάζουν καμιά παραπομπή ή σύνδεσμο σε αυτό, ώστε να μπορεί ο κάθε αναγνώστης να διαπιστώσει τους ισχυρισμούς τους. Σε μια γνωστή τακτική προπαγάνδας και καθώς το ένα μέσο αναπαράγει το άλλο αλλάζοντας μόνο τους τίτλους, το Ατέχνως άλλαξε τον τίτλο του 902.gr λέγοντας ότι «το Πριν πανηγυρίζει για τη νίκη της σοσιαλδημοκρατίας στη Χιλή»!

Εδώ τα άρθρα του 902.gr και του Ατέχνως αντίστοιχα:

https://www.902.gr/…/apopseis…/281656/se-megalo-adiexodo

https://atexnos.gr/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE…/…

Η αρχική ανάρτηση του 902 αυτοαναιρείται από μόνη της, καθώς η ίδια στις πρώτες σειρές αναφέρει ότι το περιεχόμενο του άρθρου του Πριν δεν έχει καμία σχέση με τον τίτλο «Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων». Μια απλή ανάγνωση του άρθρου του Πριν αρκεί λοιπόν για να γίνει κατανοητό ότι η «κριτική» του 902 δεν έχει καμία σχέση με όσα γράφει το άρθρο. Ο ανώνυμος συντάκτης συνεχίζει με μια σειρά τρομερών «αποκαλύψεων» για τα πεπραγμένα του Μπόριτς και άλλων κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική. Αναφέρουν π.χ. τις δηλώσεις του Γκουαϊδό για τον Μπόριτς, ενώ στο άρθρο του Πριν υπάρχουν όχι μόνο οι δηλώσεις της εκπροσώπου του Μπόριτς περί «δικτατοριών σε Κούβα και Βενεζουέλα», αλλά και αναλυτική κριτική στις θέσεις του νέου προέδρου και του εκλογικού του μετώπου για την δημοσιονομική πολιτική, τα εξωτερικά θέματα κτλ. Ο τίτλος του άρθρου του Πριν αναδεικνύει τη δυναμική της λαϊκής εξέγερσης στη Χιλή, που παραμένει ισχυρή ανεξάρτητα από την εκλογική διαδικασία. Είναι πολύ εύκολο να αποσπάς ένα τίτλο από το ίδιο το άρθρο ή να βάζεις ως «επιχειρήματα» επίσης αποσπασματικές φράσεις από άλλα άρθρα. Είναι μια χυδαία τακτική πολύ συνηθισμένη στα αστικά ΜΜΕ, σε κουτσομπολίστικα μέσα και σε μηχανισμούς προπαγάνδας.

Όμως τα «αδιέξοδα» του 902, του Ριζοσπάστη και άλλων μέσων επιρροής ΚΚΕ γίνονται εμφανή αν ψάξουν λίγο στα αρχεία τους για να δουν άρθρα που έχουν φιλοξενήσει στα οποία προβάλλουν ή εκθειάζουν το «αδερφό» Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής.

Παράδειγμα :https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11271647 και

https://atexnos.gr/%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%BF…/

Μια ανάγνωση του άρθρου του Πριν θα αρκούσε για να διαβάσει κάθε αναγνώστης και την κριτική στο προγραμματικό έλλειμμα του Κ.Κ. Χιλής και την προβολή από μεριάς του, ενός άμεσου προγράμματος στα όρια του συστήματος. Εδώ βρίσκεται και η πολιτική ουσία του ζητήματος πέρα από τις αθλιότητες για τα «κόκαλα των νεκρών».

Οι συντάκτες του Ριζοσπάστη, του 902 και της Κατιούσα γνωρίζουν ασφαλώς τις θέσεις και την στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής, τη συμμετοχή του στο εκλογικό μέτωπο του Μπόριτς, αλλά και την υποστήριξή του στις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Μισέλ Μπασελέτ παλιότερα. Η υπερπροβολή του στελέχους της Κομμουνιστικής Νεολαίας Χιλής Καμίλα Βαγιέχο ως ηγέτιδας του φοιτητικού κινήματος από τις ίδιες ιστοσελίδες αποσιωπούσε τη συμμετοχή της σε κοινοβουλευτικές ομάδες της κυβέρνησης Μπασελέτ, που δεν τόλμησε να προχωρήσει ούτε σε στοιχειώδεις βελτιώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος στη Χιλή. Το ΚΚΕ συμμετέχει στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (ΔΣΚΕ) μαζί με το ΚΚ Χιλής, όπου βέβαια το ΚΚΧ δεν είναι από τις «χειρότερες» περιπτώσεις αν δούμε τις επιλογές άλλων αδελφών κομμάτων όπως στην Κύπρο, την Τσεχία ή την Πορτογαλία και αλλού. Στις διεθνείς επαφές και συνεργασίες του ΚΚΕ συμπεριλαμβάνονται και κόμματα εξουσίας όπως τα ΚΚ Κίνας, Βιετνάμ, Β. Κορέας, Λάος αλλά και της Νότιας Αφρικής. Η θέση αυτών των κομμάτων στον σύγχρονο καπιταλισμό προφανώς και δεν είναι… επαναστατική. Το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης ασκούν μια χαμηλόφωνη κριτική κάποιες φορές. Ωστόσο, ένα άρθρο στον Ριζοσπάστη δεν έχει προφανώς το ίδιο βάρος με κείμενα συνεργασίας στρατηγικού χαρακτήρα που υπογράφει το ΚΚΕ στις συνδιασκέψεις της ΔΣΚΕ και την πολύχρονη συνεργασία του ΚΚΕ με αυτά τα κόμματα.

Αναδεικνύονται όμως και μια σειρά από άλλα ζητήματα από την ανάρτηση του 902. Για άλλη μια φορά ουσιαστικά απαξιώνεται κάθε λαϊκή εξέγερση, από τη Χιλή μέχρι και τις εξεγέρσεις σε Τυνησία και Αίγυπτο, που ανέτρεψαν αρχικά τα δύο πιο σταθερά και φιλοδυτικά καθεστώτα, στηρίγματα του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, του Μουμπάρακ και του Μπεν Αλί. Για το ΚΚΕ η λαϊκή εξέγερση στη Χιλή και η δυναμική που έβγαλε στο προσκήνιο, ελάχιστη σημασία έχουν. Μάλλον μεγαλύτερη σημασία για τα ενημερωτικά του μέσα έχει να «αποκαλύψουν» τον «οπορτουνισμό του ΝΑΡ».

Δεν είναι τυχαίο βέβαια πως αυτό γίνεται σε μια περίοδο μάλιστα, που στην Ελλάδα αποκαλύπτονται ξανά τα όρια μιας γραμμής που βλέπει την αγωνιστική κορύφωση σε ένα σχέδιο νόμου του ΚΚΕ, που το συνολικό απεργιακό μέτωπο το εξαρτά τελικά από τις επιλογές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και απουσιάζει από τη γραμμή του Περισσού η λογική ενός κινήματος αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μεγάλων λαϊκών κινημάτων, ακόμα και εξεγέρσεων ενάντια σε αστικές αντιλαϊκές κυβερνήσεις ή αντιδραστικά καθεστώτα, που δεν καταφέρνουν τελικά όμως να πάρουν κατεύθυνση συνολικά αντικαπιταλιστική, επαναστατική και συχνά αναδιπλώνονται ή και ενσωματώνονται. Με αυτό το μεγάλο ζητούμενο έχουν να αναμετρηθούν οι σύγχρονες κομμουνιστικές δυνάμεις και σε αυτό επιδιώκουν να συμβάλλουν το ΝΑΡ και το Πριν. Πρώτος όρος βέβαια είναι να γνωρίζεις αυτό που συμβαίνει, να μην το περιφρονείς και να μην το θεωρείς apriori μία από τα ίδια. Δεν είναι επαναστατική στάση η αυτάρκεια και η ακινησία, ούτε η εχθρότητα απέναντι στους μαζικούς αγώνες και τις εξεγερτικές τάσεις όταν δεν χωρά στο δικό σου προκατασκευασμένο σενάριο. Την επιλογή αυτή του ΚΚΕ την είδαμε από τον Δεκέμβρη του ΄08 μέχρι τις μεγάλες εργατικές και λαϊκές αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις του 2010-11. Μια τέτοια πολιτική στάση, σε συνδυασμό με την αδυναμία επεξεργασίας επαναστατικής τακτικής και στρατηγικής, που να δίνει ανατρεπτική απάντηση στη λογική των «αριστερών κυβερνήσεων», των εκλογικών αυταπατών και της διαχείρισης του συστήματος (πολύ περισσότερο όταν δεν έχουν κλείσει οι λογαριασμοί με λογικές αντιμονοπωλιακών μετώπων, «δημοκρατικών δυνάμεων» ή ακόμα και με τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη-Ζολώτα) είναι που τελικά ενισχύουν τον ρεφορμισμό και την αστική διαχείριση.

Αυτή η συζήτηση πρέπει να ανοίξει μέσα στους αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς. Αυτή τη συζήτηση επιχειρούν να κλείσουν «εύκολα» λιβελογραφήματα, όπως αυτό του 902.

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του ΠΡΙΝ, 31/12/2021