Τρεις κάλπες, μια απόφαση: Ανατροπή!

Στις ευρωεκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρεμβαίνει για ρήξη και έξοδο από την ΕΕ, κόντρα στον ευρωπαϊσμό και τον εθνικισμό

Ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αντιΕΕ Αριστεράς τοπικά και συνολικά

Σε λιγότερο από δύο μήνες θα στηθούν τρεις κάλπες, για ευρωβουλή, περιφέρειες και δήμους, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί και η προκήρυξη βουλευτικών εκλογών. Η τουλάχιστον τριπλή εκλογική αναμέτρηση που έρχεται δεν είναι μία από τα ίδια και πρέπει όχι μόνο να κτυπήσει καμπανάκι για την αντικαπιταλιστική Αριστερά, αλλά να βρεθεί και το κόκκινο νήμα που συνδέει τις διαφορετικές εκλογές.

Οι ευρωεκλογές αναμφίβολα πραγματοποιούνται σε μια κρίσιμη περίοδο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία κλυδωνίζεται από μεγάλη αμφισβήτηση των λαϊκών στρωμάτων προς την κυρίαρχη πολιτική (βλέπε «Κίτρινα Γιλέκα») και όξυνση των ενδοαστικών ανταγωνισμών. Η ασταθής διαδικασία του Brexit δημιουργεί επιπλέον επιπλοκές, δείχνοντας την αδυναμία των αστικών ηγεσιών να διαχειριστούν την κατάσταση, ειδικά στο έδαφος της ευρείας κοινωνικής δυσαρέσκειας. Η κρίση της κυρίαρχης πολιτικής και η εκδήλωση ιδιαίτερων εθνικών αστικών σχεδιασμών στο έδαφος της οικονομικής κρίσης (που δεν ξεπερνιέται ουσιαστικά) έχουν συμβάλλει στην επικίνδυνη ανάπτυξη της ακροδεξιάς, των εθνικιστικών, ρατσιστικών, ακόμα και νεοφασιστικών «μπουμπουκιών» στο «θερμοκήπιο» της ΕΕ.

Ειδικά για την Ελλάδα, οι ευρωεκλογές έχουν ξεχωριστή σημασία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθοριστικό ρόλο στην επιβολή των κανιβαλικών αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων μέσω των αλλεπάλληλων μνημονίων και όχι μόνο. Είτε με την τρόικα, είτε με τους θεσμούς είναι το διοικητήριο, από όπου εξαπολύονται τα αντεργατικά κύματα. Έχει αποδειχθεί πως η παρέμβασή της από το 2010 και μετά αποσκοπούσε στη σωτηρία των ευρωπαϊκών τραπεζών και των ισχυρών τμημάτων του εγχώριου κεφαλαίου θυσιάζοντας και λεηλατώντας κυνικά τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα όνειρα των νέων, τον δημόσιο πλούτο.

Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την ουσιαστική συναίνεση των ευρω-υποταγμένων της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και των λοιπών μνημονιακών έχουν κλείσει τον λαό στη φυλακή της ΕΕ μέχρι το 2060, με ένα ασήκωτο όσο και άδικο χρέος 350 δις (320 ήταν το 2015), με ματωμένα πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2021 και με σκληρές δεσμεύσεις μέχρι το …2060! Και τώρα έρχονται και μας λένε να διαλέξουμε δεσμοφύλακα! ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ; Η ουσία της «μεταμνημονιακής» φάσης αποκαλύφθηκε στη ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια, όπου φάνηκε και η αυστηρή εποπτεία της ΕΕ και ο αντιλαϊκός της χαρακτήρας

Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να εκφραστεί στην πορεία προς τις ευρωεκλογές και να δυναμώσει εκλογικά η γραμμή της ρήξης και της αποδέσμευσης από την ΕΕ, από τη σκοπιά των εργατικών λαϊκών συμφερόντων και της διεθνούς συνεργασίας των λαών, κόντρα και στον ευρωπαϊσμό-κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου και στον αστικό εθνικισμό-«ευρωσκεπτικισμό». Αυτή την πολιτική υπηρετεί με αποφασιστικότητα και συνέπεια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθεί στις ευρωεκλογές.

Ταυτόχρονα, οι εκλογές του Μαΐου είναι η πρώτη συνολική εκλογική μάχη από τον Σεπτέμβριο του 2015. Σε αυτές θα αποτιμηθεί η τετράχρονη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα διαμορφωθούν και οι συσχετισμοί της επόμενης μέρας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της «αφήγησης» του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ για μια Αριστερά κατοικίδιο και θεραπαινίδα του συστήματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποδέχεται συναγωνιστικά μέσα στους αγώνες τους αριστερούς που στήριξαν παλιότερα τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα παίρνουν διαζύγιο με οτιδήποτε τον θυμίζει, αλλά αντιπαλεύει την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ και τη ρεφορμιστική λογική που χαντάκωσε την λαϊκή πάλη του 2010-14, και προφανώς, απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε λογική «δημοκρατικού, αντιδεξιού, αντιφασιστικού» μετώπου με το ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μάχεται κατά της ΝΔ, της ακροδεξιάς και των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, καθώς και των αστικών μνημονιακών κομμάτων (ΚΙΝΑΛ κλπ.). Πολύ σημαντικό: δεν μένει μόνο στην καταδίκη, αλλά προβάλλει –με όπλο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης- τη θετική δυνατότητα να ανοίξει ένας άλλος δρόμος ικανοποίησης και άνθισης των εργατικών, λαϊκών και νεολαιίστικων δικαιωμάτων και αναγκών μέσω της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του κινήματος.

Στις εκλογές για περιφέρειες και δήμους παρεμβαίνουν δεκάδες αριστερές αντικαπιταλιστικές κινήσεις, που ανοίγουν δρόμους αγώνα και συλλογικής δημιουργίας, αρνούμενες τον παθητικό ρόλο της διαχείρισης της κυρίαρχης πολιτικής. Αποτελούν τους πολύτιμους πυλώνες στήριξης του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού ανατρεπτικού ρεύματος, η ενίσχυσή τους θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της λαϊκής πάλης σε τοπικό και συνολικό επίπεδο. Η εκλογική παρέμβαση σε δήμους και περιφέρειες, που ήδη κινητοποιεί πολλούς αγωνιστές και αγωνίστριες της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς πανελλαδικά, μπορεί και πρέπει να συνδεθεί ουσιαστικά με τη γενικότερη πολιτική αντιπαράθεση.

Καταρχάς, το ζήτημα της αντιΕΕ πάλης είναι κεντρικό σε δήμους και περιφέρειες, καθώς όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις βρίσκεις την ΕΕ! Δεύτερο, το ίδιο ισχύει και με την κυβερνητική πολιτική, αλλά και με το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα της ΝΔ. Το σπάσιμο των μνημονιακών δεσμών, η σύγκρουση με την καπιταλιστική βαρβαρότητα και η ήττα των πολιτικών ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αποτελούν όρους για νίκες και σε τοπικό επίπεδο. Τρίτο, η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής ανατρεπτικής αντιΕΕ Αριστεράς σε τοπικό και συνολικό επίπεδο θα δώσει φτερά στον λαϊκό και νεολαιίστικο αγώνα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει διαμορφώσει την ανατρεπτική της πρόταση για τις ευρωεκλογές, προχωρά στην πολιτική της εξόρμηση και τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ Αριστεράς. Η επαναφορά στο και πέντε της πρότασης «ξαναζεσταμένη σούπα» για συνεργασία με την ΛΑΕ (από την Μετάβαση), παρά την με ευρύτατη πλειοψηφία διαφορετική απόφαση της συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την πολύ προβληματική στάση που ηγεμόνευσε στη ΛΑΕ σε Μακεδονικό, ελληνοτουρκικά, εθνικισμό, δεν έχει κανένα δημιουργικό στοιχείο. Πολλοί περιμένουν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να σκοντάψει, εστιάζοντας και σε προβλήματα σε δημοτικό επίπεδο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μέτωπο, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.  Δεν είναι καινούργιο αυτό. Η ενιαία παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στη βάση των συλλογικών της αποφάσεων) και του αντικαπιταλιστικού δυναμικού μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί με στάση αρχών από όλους.

Γιάννης Ελαφρός, εφημερίδα ΠΡΙΝ, 31/3/2019