Συνέδριο ελπίδας και κομμουνιστικής τομής

Δείτε εδώ φωτογραφίες από το 4ο Συνέδριο της ν.Κ.Α.

Με μεγάλη επιτυχία ξεκίνησαν οι εργασίες του 4ου Συνεδρίου της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση την Παρασκευή 13 Γενάρη στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και αναμένεται να ολοκληρωθούν σήμερα Κυριακή, με τη διαδικασία ψηφοφορίας για τις θέσεις και την πολιτική απόφαση του Συνεδρίου, καθώς και την εκλογή νέου Κεντρικού Συμβουλίου της οργάνωσης.

Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή που σηματοδοτεί μια ποιοτικά νέα στροφή της ταξικής πάλης, το 4ο Συνέδριο της νΚΑ έρχεται να αναµετρηθεί στα σοβαρά και µε όλες του τις δυνάµεις µε τις προκλήσεις των καιρών, φιλοδοξώντας να συμβάλει στην αναγκαία ανασυγκρότηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων, αλλά και ευρύτερα στην υπόθεση της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς που θα πηγαίνει τους αγώνες και τα «Όχι» μέχρι τέλους. Το κατάμεστο μεγάλο αµφιθέατρο της Γεωπονικής αποδείχθηκε πολύ µικρό για να χωρέσει το πλήθος των εκατοντάδων νεολαίων (αντιπροσώπων, παρατηρητών και προσκεκληµένων) που έσπευσαν να παρακολουθήσουν την πρώτη μέρα, αναγνωρίζοντας πως η διαδικασία αυτή αποτελεί σημαντικό σταθμό συνολικά για τον κόσμο του αγώνα, για τη νέα γενιά της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αναφοράς.

Μετά από τρεις μήνες πλούσιου προσυνεδριακού διαλόγου, στον οποίο κατατέθηκαν πάνω από 30 κείμενα συμβολής, το Συνέδριο της νΚΑ αναμένεται να αποτελέσει την κορύφωση μίας ζωντανής και πλέριας συζήτησης που προκαλεί έντονο ενδιαφέρον σε ένα ευρύτερο νεολαιίστικο δυναμικό ριζοσπαστικής αναζήτησης.

Στην έναρξη της διαδικασίας την Παρασκευή, ο λόγος δόθηκε στο Σπύρο Χαϊκάλη για την εισήγηση του απερχόμενου Κεντρικού Συμβουλίου, ενώ ακολούθησε η εισήγηση της Πρότασης Θέσεων που καταθέτουν 19 σύντροφοι και συντρόφισσες από τον Νίκο Μαντέλα. Στη διαδικασία παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν μία σειρά από οργανώσεις με ιδιαίτερη συμβολή στο νεολαιίστικο κίνημα. Πιο συγκεκριμένα χαιρέτησαν κατά αλφαβητική σειρά: η Αριστερή Ανασύνθεση, η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, η Αριστερή Συσπείρωση, η Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, η Ενωτική Πρωτοβουλία Παρέμβασης και Διαλόγου, το ΕΚΚΕ, το ΚΚΕ (μ-λ), η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας-ΟΕΝ, η ΟΚΔΕ- Σπάρτακος, η Ανασύνθεση ΟΝΡΑ, η αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε και το ΣΕΚ.

Τέλος, σε κλίμα ιδιαίτερης συγκίνησης, οι εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες που κατέκλυσαν το μεγάλο αμφιθέατρο της Γεωπονικής, τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του πολυαγαπημένου συντρόφου Τάκη Τσίτσου, με τη βεβαιότητα πως η μαχητική του στάση ζωής και η ακούραστη στράτευσή του στην υπόθεση της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης θα εμπνέει και θα συντροφεύει το επαναστατικό όραμα της νέας γενιάς.

Εισήγηση και διαδικασίες για συζήτηση, απολογισμό, απόφαση

Το 4ο συνέδριο της νΚΑ ξεκίνησε ιδιαίτερα ελπιδοφόρα την Παρασκευή το απόγευµα με την παρουσίαση της εισήγησης του απερχόμενου γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου από τον Σπύρο Χαϊκάλη. Η εισήγηση περιελάµβανε σηµεία εµβάθυνσης και ανάπτυξης σε σχέση µε τις βασικές στοχεύσεις του συνεδρίου και τους κεντρικούς άξονες συζήτησης του προσυνεδριακού διαλόγου. Παρατίθενται ορισμένα αποσπάσματα από την ομιλία του:

«Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση διανύει το 21^ο έτος της ηλικίας της, μετά το 1^ο Συνέδριο ίδρυσής της. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ηλικιακά περνάει από την εφηβική της ορμητικότητα στην ωρίμανσή της. Σε αυτή την πολιτική της πλέον ωρίμανση επιδιώκουμε να συμβάλει το 4^ο Συνέδριο μας και η πρόταση που καταθέτουμε για τον αναγκαίο κομμουνιστικό μετασχηματισμό της νΚΑ. Κομμουνιστικός μετασχηματισμός με τα μάτια στραμμένα όχι στην αυτοαναφορικότητα του μικρόκοσμού μας, αλλά με τα μάτια κυρίως στραμμένα στην συμβολή μας σε μια νέα άνοιξη της κοινωνικής αναμέτρησης με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του κεφαλαίου.(...)

Σε μια χώρα όπου η Αριστερά και οι κομμουνιστές έχουν ταυτιστεί με την εργατική - λαϊκή αντίσταση και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των από κάτω, όπου η Αριστερά είναι το νύχι με το κρέας με την λαϊκή διεκδικητικότητα, σήμερα μια κυβέρνηση στο όνομά της βαθαίνει την πιο βάρβαρη επίθεση απέναντι στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα, υλοποιώντας στο ακέραιο την δημοκρατική πορεία προς την καπιταλιστική ανασυγκρότηση. Από αυτή λοιπόν τη σκοπιά για εμάς δεν είναι καθήκον εσωτερικής κατανάλωσης αριστερών αμφιθεάτρων, αλλά ουσιαστικό καθήκον των αντικαπιταλιστικών - επαναστατικών - σύγχρονα κομμουνιστικών δυνάμεων στην ιδεολογική - πολιτική - αξιακή αντιπαράθεση με τον ταξικό αντίπαλο η αποσυριζοποίηση της αριστεράς και του κινήματος (...)

Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια νέα φάση της καπιταλιστικής κρίσης με βασικό στοιχείο την αξεδιάλυτη σύμπλευση της αστικής επίθεσης για το βάθεμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την ένταση των ανταγωνισμών, των πολεμικών προετοιμασιών και των πολέμων, την βαθύτερη στροφή προς τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Οι τέσσερις αυτοί πυλώνες συμπυκνώνουν το καθολικό χαρακτήρα της επίθεσης και θέτουν τη πρόκληση για ένα νέο μαζικό πανεολαιίστικο κίνημα συγκροτημένο γύρω από τα τέσσερα μεγάλα αιτήματα της εποχής μας για το δικαίωμα στην δουλειά, τη μόρφωση, την δημοκρατία – ελευθερία και την ειρήνη. Με αυτή τη ματιά επιδιώκουμε να δούμε τη σημερινή μας προσπάθεια χάραξης πολιτικής γραμμής, για μια σύγχρονη επαναστατική τακτική και στρατηγική. Από αυτή τη σκοπιά θέλουμε να εξετάσουμε τις μάχες του παρελθόντος. Να διερευνήσουμε τις αδυναμίες, τις ανεπάρκειες, τα όρια και τα λάθη του παρελθόντος με κριτικό και αυτοκριτικό τρόπο, όχι από την σκοπιά του αυτομαστιγώματος ή της αυταρέσκειας των καλά καμωμένων αλλά εκκινώντας από την βαθιά πεποίθηση ότι μια νίκη εμπεριέχει στο εσωτερικό της χίλιες ήττες. (...)

Για να προσεγγίσουμε τους πιο πάνω στόχους, ως πρώτο καθήκον μας θέτουμε την αναγκαία ανασυγκρότηση του κινήματος και της πρωτοπορίας. Σε αυτή τη διαδικασία επιδιώκουμε να περιγράψουμε την νέα σχέση που προκύπτει ανάμεσα στην οικοδόμηση αντιστάσεων και την αναγκαία κεντρική πολιτική αντιπαράθεση. (...) Για να ανέβει η απαιτητικότητα και συνείδηση της νεολαίας από την τωρινή της θέση στην αναγκαία διεκδίκηση για μόρφωση - δουλειά - ελευθερίες. Για την συμβολή του νεολαιίστικου κινήματος στην αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση δίνουμε ιδιαίτερο βάρος: α) στη συγκρότηση ενός μαζικού νεολαιίστικου κινήματος εργατικής κατεύθυνσης και ανατροπής, β) στην ανάπτυξη ενός αντικαπιταλιστικού και επαναστατικού ρεύματος στη νεολαία και στη συμβολή της νεολαίας στο Αντικαπιταλιστικό Εργατικό Μέτωπο, γ) στην υπόθεση του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και δ) στην ειδική σημασία του Κομμουνιστικού μετασχηματισμού της οργάνωσης νεολαίας (...)

Βασικό καθήκον για την νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση για να βγει ανώτερα οπλισμένη με τις αποφάσεις του 4^ο Συνεδρίου είναι ο κομμουνιστικός μετασχηματισμός της. Η πολιτική πρόταση του κομμουνιστικού μετασχηματισμού σημαίνει πρώτα απ' όλα ανέβασμα του πολιτικού πήχη για την αναγκαία αντιπαράθεση με το καθηλωτικό ΤΙΝΑ. Υπέρβασης των συνεπειών της κατάρρευσης του υπαρκτού καθώς και του κινδύνου απαξίωσης στη νεολαία και ευρύτερα στη κοινωνία της Αριστεράς λόγω ΣΥΡΙΖΑ. Αναγκαίος δρόμος ουσιαστικής επίτευξης του κομμουνιστικού μετασχηματισμού είναι η εργατική στροφή τόσο στο επίπεδο του πολιτικού προσανατολισμού μας όσο και κατ' επέκταση της ανώτερης οργανικής μας σχέσης με την σημερινή πλειοψηφική εργαζόμενη νεολαία. Μια τέτοια προσπάθεια απαιτεί να μπει η στρατηγική στο GPS της κομμουνιστικής αριστεράς. Με όπλο τον μαχόμενο επαναστατικό μαρξισμό, για την σύγχρονη κομμουνιστική επαναθεμελίωση του 21^ου αιώνα.”

Εν συνεχεία, το λόγο πήρε ο Νίκος Μαντέλας, ο οποίος παρουσίασε τα βασικά σημεία της εισηγητικής Πρότασης Θέσεων που καταθέτουν 19 σύντροφοι και συντρόφισσες. Οι βασικές πλευρές της τοποθέτησής του παρουσιάζονται στα ακόλουθα αποσπάσματα:

“Το 4^ο Συνέδριο της νΚΑ διεξάγεται σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο που κυοφορεί νέους ανώτερες δυνατότητες ανατροπών αλλά και τις ανώτερες δυσκολίες μιας παγκόσμιας αντιδραστικής στροφής. Μετά την εκλογή Τραμπ, την άνοδο του εθνικισμού πανευρωπαϊκά αλλά και την απειλή του πολέμου στην περιοχή μας τα καθήκοντα του Συνεδρίου έχουν ιστορική σημασία. Όλα αυτά είναι δείγματα ενός καπιταλισμού που σαπίζει και αδυνατεί να «χωνέψει» τις κοινωνικές δυνάμεις που απελευθερώνουν τα ραγδαία άλματα της επιστήμης και η απογείωση της παραγωγικότητας της εργασίας. Στην Ελλάδα η νέα ιστορική φάση σφραγίζεται από την υπογραφή του 3^ου μνημονίου, την ριζική ουσιαστική υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, την καταβαράθρωση του βιωτικού επιπέδου των μαζών και την κυριαρχία του δόγματος ΤΙΝΑ. Η νέα γενιά καλείται να εξοικειωθεί με την ανέχεια και να συνηθίσει σε μία ζωή λιτότητας και χαμηλών προσδοκιών. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δεν προμηνύει τη σταθερότητα. Μπορεί το κεφάλαιο να κέρδισε στον πρώτο γύρο του μαζικού αγώνα για την ανατροπή της ευρωμνημονιακής επίθεσης, όπου η νεολαία έδωσε μεγάλες δυνάμεις, αλλά «όλα συνομωτούν» για να έρθει ένας δεύτερος, πολύ πιο κρίσιμος, πολύ πιο ριζοσπαστικός γύρος αντιπαράθεσης, που μπορεί να κερδηθεί από την εργατική τάξη, το λαό και τη νεολαία.

Σε αυτή την κατάσταση οφείλουμε να αναμετρηθούμε με μια νέα πολιτική γραμμή που θα σηκώνει το γάντι απέναντι στις προκλήσεις του αντιπάλου. Μια νέα πολιτική γραμμή που θα στοχεύει στη μαζική συγκέντρωση δυνάμεων της νεολαίας σε όλα τα επίπεδα για την ανατροπή της ευρωμνημονιακής επίθεσης. Με κατεύθυνση και προσανατολισμό την πάλη για νίκες και κατακτήσεις, συγκεντρώνοντας δυνάμεις πάνω στα κρίσιμα ζητήματα - κρίκους στην πάλη για τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα της νεολαίας. (...)

Στην κατεύθυνση αυτή επιδίωξη του συνεδρίου μας οφείλει να αποτελέσει η εμφάνιση και η ανάπτυξη ενός Ενωτικού Μαχητικού Κινήματος της Νεολαίας, με τη δημιουργία μαζικών δομών οργάνωσης της πάλης των νέων, για να μπουν στο «σχολείο» του αγώνα η μεγάλη μάζα των μαθητών, των φοιτητών και των νέων εργαζόμενων. Μια κατεύθυνση και γραμμή που θα επιδιώκει να ενώσει και να κινητοποιήσει την κατακερματισμένη νεολαία στη βάση των αναγκών και των συμφερόντων της, για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, με άξονα την πάλη για «μόρφωση-δουλειά- ειρήνη-ελευθερία». Κρίσιμη πλευρά αυτής της διαδικασία αποτελεί η πραγματοποίηση μιας ουσιαστικής εργατικής στροφής με κριτήρια και ιεράρχηση ώστε να αντιστοιχεί στην ίδια την αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού και, κυρίαρχα, να μπορεί να οικοδομήσει σε κλάδους και επιχειρήσεις με συγκεντρωμένη την εργατική νεολαία. (...)

Πολιτικά αποφασιστική πλευρά της νέας πολιτικής γραμμής οφείλει να αποτελέσει η συσπείρωση των δυνάμεων της ανατροπής στη βάση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και της πάλης για τα δικαιώματα της νεολαίας σε μια Ανατρεπτική Πολιτική Κίνηση. Μια μετωπική πρωτοβουλία και πολιτικό εργαστήρι στο οποίο καλούμε να συσπειρωθούν οι οργανωμένες δυνάμεις και οι αγωνιστές του νεολαιίστικου κινήματος που στρατεύονται στην πάλη για την ανατροπή της επίθεσης και μπορούν να συμβάλλουν μέσα από κοινές επεξεργασίες στην ανασυγκρότηση του νεολαιίστικου κινήματος και την ανώτερη πολιτικοποίησή του.(...)

Στρατηγική πλευρά της νέας πολιτικής γραμμής αποτελεί η προώθηση ανώτερων διεργασιών προς μια σύγχρονη, μαζική Κομμουνιστική Οργάνωση Νεολαίας. Μέσα από τη δημιουργία μιας νέας προγραμματικής διακήρυξης της νΚΑ, με υπέρβαση της ιδιότυπης και ανάστροφης σχέσης με το ΝΑΡ και, κυρίαρχα, με τη δημιουργία ενός χώρου – πόλου συσπείρωσης, διαλόγου και παρέμβασης για την Κομμουνιστική Οργάνωση Νεολαίας της εποχής μας.”

21 χρόνια μετά… η ιστορία δεν τέλειωσε ακόμη

του Μάνου Βασιλείου - Αρώνη

Το 4ο συνέδριο της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση τη βρίσκει να διανύει το 21ο έτος απ’ την ίδρυσή της, ως μετεξέλιξη της ΚΝΕ – ΝΑΡ. Η ανταρσία της ΚΝΕ το ’89 ήρθε να διαψεύσει τα αφηγήματα για το «τέλος της ιστορίας» και να χαράξει έναν διαφορετικό δρόμο από εκείνον της απογοήτευσης και της συναίνεσης. Την εποχή που κατέρρεε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» και οι «από πάνω» ξεχύθηκαν για να πείσουν ότι οι ιδέες του κομμουνισμού διαψεύστηκαν και ότι η ανάγκη της κοινωνίας να ζήσει χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση δεν είναι ρεαλιστική, η ίδρυση του ΝΑΡ και μετέπειτα της νΚΑ άνοιξαν πανιά κόντρα στο ρεύμα. Η φιλοδοξία για την επαναθεμελίωση της κομμουνιστικής στρατηγικής και της επαναστατικής θεωρίας, η προσπάθεια οργάνωσης της πληττόμενης νεολαίας και των εργαζόμενων σε κίνημα ανατροπής, αλλά και η βαθιά πεποίθηση ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα απ’ το μέλλον της εκμετάλλευσης που μας ετοιμάζει ο σαπισμένος καπιταλισμός είναι οι αφετηρίες της στράτευσης σε ένα ριζικά διαφορετικό σχέδιο για την αριστερά και την κοινωνία μέχρι και σήμερα.

Στην ανάπτυξη αγώνων, στις ανατροπές και τους σεισμούς του μέλλοντος ιδιαίτερος είναι ο ρόλος της νεολαίας. Όχι τυχαία, η πληττόμενη νεολαία είχε ρόλο μπροστάρη και πυροδότη στις μεγάλες επαναστάσεις και εξεγέρσεις της ιστορίας. Η πληττόμενη νεολαία έχει εξάλλου άμεση σχέση με το μέλλον, αφού οι αλλαγές και οι αναδιαρθρώσεις θα πλήξουν άμεσα το μέλλον της νέας γενιάς. Σήμερα η νέα εργατική βάρδια είναι αυτή που πλειοψηφικά δουλεύει σε συνθήκες ελαστικής εργασίας και επισφάλειας, στις περιόδους που κάνει διάλειμμα απ’ την ανεργία. Αυτή η συνθήκη από κοινού με το ριζοσπαστισμό μεγάλων κομματιών της νεολαίας, αλλά και τη δυνατότητα ανάπτυξης μαχητικών αγώνων από μια γενιά που δεν έχει στιγματιστεί από την απογοήτευση που γέννησαν οι ήττες της προηγούμενης, δείχνουν ότι είναι διαρκές στοίχημα για τις δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς να πρωτοστατήσει η νέα γενιά στις μάχες της εποχής μας, προκειμένου να είναι νικηφόρες.

«Η νεολαία πρέπει να διδάσκεται από την πείρα και την ταξική στοχοπροσήλωση της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, ενώ ταυτόχρονα η κομμουνιστική οργάνωση πρέπει να υποδέχεται την ορμή και την καινοτόμο σκέψη της νέας γενιάς» αναφέρεται στις θέσεις της 4^ης Συνδιάσκεψης της νΚΑ. Σε αυτή τη λογική και με βάση την κριτική αποτίμηση της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος συγκροτήθηκε η νΚΑ ως αυτοτελής κομμουνιστική οργάνωση, που παρεμβαίνει στη νέα εργατική βάρδια με τα εργαλεία της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Και από τη συγκρότησή της μέχρι σήμερα έχει συμβάλει στην ανάπτυξη αγώνων και στην οργάνωση του νεολαιίστικου κινήματος, παρά τις όποιες αδυναμίες της, επειδή ποτέ δεν επέλεξε την απομόνωση. Αντίθετα, πάντα διάλεγε το δρόμο της φωτιάς. Η δημιουργία της ΕΑΑΚ έφερε τα πάνω – κάτω στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη μιας μαχητικής αντικαπιταλιστικής πτέρυγας που πρωτοστάτησε σε μαζικούς και μαχητικούς αγώνες, στο κίνημα του 2006-2007, στον αγώνα για την ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου το 2011, στο κίνημα για την ανατροπή του σχεδίου Αθηνά το 2012. Η συμμετοχή και συνεισφορά στο εργατικό κίνημα, στο αντιπολεμικό κίνημα, στη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 οδήγησαν στη συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία είχε πρωτοπόρο ρόλο σε μεγάλους αγώνες όπως οι πλατείες και στο αντιφασιστικό κίνημα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά επίσης είχε και έχει καθοριστική συμβολή σε μικρούς καθημερινούς αγώνες σε γειτονιές και χώρους δουλειάς, από κοινού με τα εγχειρήματα της Attack, της Λάντζας, των εργατικών λεσχών κ.α.

Αξιοποιώντας αυτό το παρελθόν, το 4^ο συνέδριο της νΚΑ έρχεται να περιγράψει ένα αναγκαίο σχέδιο για να σηκωθούμε «λίγο ψηλότερα», για να μετατραπούν τα συμπεράσματα που έχει βγάλει η νεολαία απ’ τα συμπυκνωμένα γεγονότα των τελευταίων χρόνων σε ριζοσπαστικό ρεύμα αγώνα και για να μετασχηματιστεί η αγωνιστική διάθεση σε οργανωμένη πάλη για την ανατροπή κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου, αλλά και για τη χάραξη ενός σύγχρονου οράματος για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Η διακήρυξη της νΚΑ που γράφτηκε πριν από 20 και κάτι χρόνια έγραφε : «”Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο να κρύβουν της προθέσεις τους” έλεγε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο πριν από 150 χρόνια. “Οι νέοι δεν πρέπει να μασάνε τα λόγια τους” λέμε εμείς. Είμαστε με την κοινωνική απελευθέρωση και όχι με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο». Στην περίοδο της πιο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης η κομμουνιστική απελευθέρωση δεν είναι απλά ένα σύνθημα, αλλά ο μόνος τρόπος να βγούμε απ’ τη βαρβαρότητα. Γιατί δεν είναι απλή φιλοδοξία, αλλά πραγματική δυνατότητα: «Νέοι αγωνιζόμαστε και νέοι θα νικήσουμε!»