Πρώτη απάντηση η απεργία, ανάγκη για συνέχεια

 

Κατατέθηκε στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Μια πρώτη απάντηση ήταν η Απεργία και οι συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις την Τρίτη 18/2 ενάντια στη νέα αυτή επίθεση. Το αντιασφαλιστικό Βρούτση συνεχίζει εκεί που σταμάτησε ο νόμος Κατρούγκαλου που, με τη σειρά του, βασίστηκε στο πρώτο μνημονιακό ασφαλιστικό των Λοβέρδου-Κουτρουμάνη. Παραμένουν καθεστώς, μεταξύ άλλων, οι συντάξεις πείνας, το όριο συνταξιοδότησης στα 67 που θα επαναξεταστεί με βάση το… προσδόκιμο ζωής και τα 40 χρόνια δουλειάς, η δραματική συρρίκνωση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η σταθερή μείωση της δαπάνης του προϋπολογισμού για τις συντάξεις, με στόχο το 2030 να έχει μειωθεί κατά 30%. Συμπληρώνονται από την οργάνωση της ιδιωτικοποίησης –για αρχή– της επικουρικής ασφάλισης. Παραμένει σταθερά όνειρο απατηλό η επιστροφή των κλεμμένων, ενώ οι αυξήσεις είναι ψίχουλα για λίγους, συνδυασμένες με τη μείωση της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς. Στη μείωση των εισφορών επικρατεί η ελάφρυνση του εργοδότη σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων.
Μια συνωμοσία της σιωπής προσπαθεί να αφήσει στο απυρόβλητο την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ μαζί με το αντιασφαλιστικό Βρούτση. Βασικός συνένοχος η ΓΣΕΕ και ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός που έκαναν ανοιχτή απεργοσπασία, αποφεύγοντας την αναγκαία απάντηση ακόμα και στο επίπεδο του εθιμοτυπικού... Μετά τη συγκρότηση της αντι-κοινωνικής συμμαχίας με τις εργοδοτικές οργανώσεις, έχει ανέβει πίστα στον εκφυλισμό. Δε βρίσκει τίποτα σπουδαίο στο τερατούργημα Βρούτση και ετοιμάζει ένα συνέδριο-παρωδία στις 25/2, ένα ραντεβού στην κάλπη για αμφιλεγόμενους αντιπροσώπους.

Η Απεργία στις 18/2 ήταν η αρχή που πρέπει να έχει συνέχεια στο πεδίο της μάχης για ένα ταξικό, μαχόμενο και νικηφόρο εργατικό κίνημα, δύναμη ανατροπής του νομοσχεδίου Βρούτση και της αλυσίδας αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων, αλλά και συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου.

Στην Αθήνα, μαζική ήταν η συγκέντρωση που καλούσαν Πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία στα Χαυτεία. Οι συγκεντρωμένοι ξεκίνησαν στις 12.00 μ με πορεία πρός τη Βουλή. Στην κεφαλή το κοινό πανό και μπλοκ κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων που έχουν συσπειρωθεί και οργανώνουν την διακλαδική απεργία στις 19 Μαρτίου, ένας σημαντικός σταθμός για όλο το ταξικό εργατικό κίνημα. Μετά τα πανό των σωματείων αυτών το μπλοκ της "Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων" το οποίο ακολουθούσαν μια σειρά μπλοκ και πανό σωματείων, πολλά από την εκπαίδευση (ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Δασκάλων). Πιο πίσω πολλές κινήσεις-παρεμβάσεις και εργατικά σχήματα με τα πανό τους (Λάντζα, Radical IT, Labour στην έρευνα, Πρόταση Προοπτικής ΕΤΕ, Attack, κ.α.) ενώ ακολουθούσαν κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες, όπως το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συλλογικότητες του αντιεξοσυιαστικού χώρου, το ΕΕΚ, η ΒΙΟΜΕ, συνελεύσεις, κ.α.

Πετυχημένη ήταν και η αντίστοιχη συγκέντρωση και πορεία της Θεσσαλονίκης από την Καμάρα, με τη συμμετοχή σωματείων, ταξικών συνδικαλιστών, οργανώσεων, μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ, κ.α.

Το επόμενο διάστημα, οι εργατικές δυνάμεις με αναφορά στην αντικαπιταλιστική και μαχόμενη Αριστερά και τον ταξικό συνδικαλισμό πρέπει να εντείνουν την παρέμβασή τους για να υπάρξει κλιμάκωση, απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση.