Π.Ε. ΝΑΡ για δημοτικές-περιφερειακές εκλογές

Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ συζήτησε για τη μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών του Νοεμβρίου 2010. Βασικά σημεία της απόφασης και πρότασης του ΝΑΡ για τη μάχη αυτή παρουσιάζεται παρακάτω:
Αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια για την ανατροπή

 

Οι δημοτικές εκλογές έρχονται στην κρισιμότερη στιγμή της ταξικής πάλης στη μεταπολεμική ιστορία. Στο αποτέλεσμά τους θα αποτυπωθεί το εάν η κυβέρνηση και το μπλοκ εξουσίας θα συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο την επίθεσή ή θα βγει σοβαρά αδυνατισμένο. Αν θα προκύψουν συσχετισμοί που θα «σταθεροποιούν» το πολιτικό σύστημα και την επίθεσή του ή θα αναδειχθεί η δυνατότητα και η τάση για ένα νέο συσχετισμό που θα το κλονίσει, θα το αποσταθεροποιήσει, οξύνοντας τις δυσκολίες για την συνέχιση και κλιμάκωση της επίθεσης. Αν θα εκφραστεί η οργή του κόσμου σε αριστερή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

 

Ο χαρακτήρας της μάχης είναι καθαρά πολιτικός. Ζητάμε από τους εργαζόμενους και τη νεολαία να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Που υπερβαίνει τα όρια των ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ και επιδιώκει, ως τρίτο ρεύμα, να δράσει ανεξάρτητα από τα ρεύματα αυτά, αλλά σε κοινή δράση και με συντροφικό διάλογο μαζί τους μέσα στο μαζικό κίνημα.

Που υποστηρίζει την ανάγκη ενός άλλου εργατικού και λαϊκού κινήματος, της ταξικής του ανασυγκρότησης, με τη δική του δημοκρατία και πολιτική του κατεύθυνση, σε σύγκρουση με την γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΕΣΑΣΕ κλπ. Για τη διαμόρφωση συλλογικών μορφών αγώνα και οργάνωσης για τα θέματα της πόλης, του τοπικού κράτους και του περιβάλλοντος αξιοποιώντας και τη σημαντική εμπειρία δράσης επιτροπών κατοίκων και λαϊκών συνελεύσεων. Το κίνημα αυτό, ξεκάθαρα αντιδιαχειριστικό, θα αντιπαλεύει και τις λαθεμένες και αντιδραστικές αντιλήψεις ότι οι δήμοι είναι «λαϊκοί θεσμοί» ή έστω θεσμοί με μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης προσανατολίζοντας σε μάχη κατά βάση εντός των πλαισίων του κράτους, πράγμα που τελικά, οδηγεί στην αφομοίωση και την διαχείριση του κράτους.
 

Που παλεύει: Ενάντια στην «τρόικα» κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, για να ανατραπεί, το μνημόνιο και το Σύμφωνο Σταθερότητας, η αντιδραστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να καταδικαστούν όσοι το στηρίζουν. Για να δυναμώνει μέσα στον λαό «μονόδρομος» της ρήξης με τις βάσεις της αστικής πολιτικής, των αντικαπιταλιστικών στόχων πάλης για: Παύση πληρωμών-διαγραφή του ληστρικού-ιμπεριαλιστικού χρέους. Γενναία αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου, κατάργηση των φοροαπαλλαγών του. Απειθαρχία, ρήξη και αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από ΟΝΕ-ΕΕ. Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση με λαϊκό εργατικό έλεγχο. Αποφασιστική βελτίωση της θέσης των εργαζόμενων με αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με μείωση των ωρών εργασίας χωρίς ελαστικές σχέσεις. Κατάργηση του αντεργατικού ασφαλιστικού τερατουργήματος. Ουσιαστική προστασία των ανέργων με επίδομα σε όλους όσο ο διεκδικούμενος βασικός μισθός αναγκών και παραγραφή των δανείων τους. Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Νομιμοποίηση των μεταναστών.

Για τον κλονισμό της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου, να ανοίξει ο δρόμος για την εξουσία των εργαζόμενων.

Ενάντια στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του «Καλλικράτη».

 

Με βάση το παραπάνω πλαίσιο επιδιώκουμε στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου να συγκροτηθούν τα πιο πλατιά αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια ανατροπής.

 

Στα ψηφοδέλτια αυτά θέλουμε να συμμετέχουν και να στηρίζονται από: Το σύνολο των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τις δυνάμεις εκείνες της αντικαπιταλιστικής, εξωκοινοβουλευτικής και εκτός των τειχών Αριστεράς που μπορούν σε γενικές γραμμές να συμφωνήσουν στην παραπάνω λογική. Τους χιλιάδες αγωνιστές του εργατικού, νεολαιίστικου και ευρύτερα λαϊκού κινήματος, των οικολογικών κινητοποιήσεων, των κινήσεων πόλης, που επιδιώκουν να παλέψουν στην βάση μιας ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής πολιτικής κατεύθυνσης ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική. Τους αγωνιστές και τις ομάδες που διαφοροποιούνται από τα κόμματα της ρεφορμιστικής Αριστεράς καθώς αμφισβητούν τις επιλογές τους, συζητάνε και στηρίζουν την ανάγκη ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος, αναζητάνε μια άλλη αριστερά και διαχωρίζονται ανοικτά στην συγκεκριμένη μάχη από την πολιτική λογική και τις επιλογές τους.

 

 Με βάση αυτή την κατεύθυνση, το ΝΑΡ πιστεύει πως δεν υπάρχουν περιθώρια εκλογικής πολιτικής συνεργασίας με το ΚΚΕ, τον Συνασπισμό ή τον ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες του.