Δράση ενάντια στους επικείμενους πλειστηριασμούς

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥΣ

Οι συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων επιδεινώνονται. Μαζί με την ένταση της εκμετάλλευσης, το επόμενο διάστημα αναδεικνύεται σε σημαντική πλευρά της χειροτέρευσης της θέσης των εκμεταλλευόμενων το θέμα της στέγασης, σε βαθμό που να επηρεάζει τους όρους επιβίωσης μεγάλου αριθμού ανθρώπων.

Το δικαίωμα της στέγασης αμφισβητείται με πολλούς τρόπους από κυβέρνηση, κεφάλαιο και τις μνημονιακές επιταγές ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ.

Το κόστος ενοικίου γίνεται δυσβάστακτο στις συνθήκες της ανεργίας, της μείωσης μισθών, συντάξεων και της συρρίκνωσης των κοινωνικών παροχών, παρά την πτώση των τιμών ενοικίασης.

Η κατοίκηση σε ιδιόκτητο σπίτι δυσκολεύει δραματικά για την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα από την επιβολή μεγάλης και πολλαπλής φορολογίας (χαράτσια και μονιμοποίησή τους με τον επικείμενο ενιαίο φόρο ακινήτων ή όπως αλλιώς ονομαστεί, δημοτικά τέλη, δημοτικοί φόροι, τέλος ακίνητης περιουσίας, κ.α.), τις κατασχέσεις κατοικιών από τράπεζες, εφορίες, δήμους, ΔΕΗ, εταιρείες κινητής τηλεφωνίας κ.α.. Ενώ, αν από 1/1/2014 αρθεί η προστασία από πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας από τράπεζες, θα έχουμε εξώσεις για δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά.

Παράλληλα οι αυξήσεις τιμών των κοινωνικών αγαθών καθιστούν δύσκολες και τις συνθήκες που χαρακτηρίζουν επαρκή τη στέγαση, δηλαδή τη θέρμανση, ηλεκτροδότηση, παροχή νερού κ.α..

Ορισμένες επισημάνσεις :

1.  Η Ε.Ε. εκτιμά ότι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι ψηλό και μη ανεκτό. Τα τελευταία χρόνια βέβαια καταγράφεται μια σταθερή πτώση. Από 84,6% το 2006 (1η θέση με μέσο όρο της ΕΕ το 64%,) έπεσε στο 80,1% το 2010 και στο 75% το 2013 (16η θέση).

2. Στις μεταπολεμικές συνθήκες με τις μεγάλες μετακινήσεις εργατικού δυναμικού στα αστικά κέντρα, την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής στέγασης, τη χρησιμοποίηση της οικοδομικής δραστηριότητας και της αντιπαροχής σαν «ατμομηχανή ανάπτυξης», την παροχή στεγαστικών δανείων, μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού μπόρεσε να αποκτήσει ιδιόκτητη κατοικία, που την χρησιμοποιούσε ως πρώτη-κύρια κατοικία. Την περίοδο 1996-2008 με την πολιτική του «τραπεζικού κεϋνσανισμού» ενισχύθηκε η παροχή στεγαστικών δανείων. Η απόκτηση κατοικίας για την πλειοψηφία των 4,2 εκατομμυρίων νοικοκυριών αποτελούσε μία πλευρά ενίσχυσης σταθερών συνθηκών ζωής.

3. Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με τα στεγαστικά δάνεια, όπως και με τα καταναλωτικά, μπόρεσε να πολλαπλασιάσει την κερδοφορία του, με τα ψηλά επιτόκια δανεισμού και τα χαμηλά επιτόκια καταθέσεων. Την περίοδο 1996-2001 παρατηρείται συνεχής μείωση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων (η διατήρηση της ψαλίδας με τα επιτόκια καταθέσεων παραμένει), με αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των κτισμάτων κατοικιών και της ιδιοκατοίκησης. Ακόμα, όμως, και στις περιπτώσεις των δανείων που δίνονταν χωρίς τις επαρκείς προϋποθέσεις για τη σίγουρη αποπληρωμή τους (ύψος εισοδημάτων δανειολήπτη) οι τράπεζες είχαν τις εξασφαλίσεις τους με την υποθήκευση των ακινήτων.

4. Ταυτόχρονα, με την εισροή μεταναστευτικών κυμάτων και τις ανάγκες για στέγαση και άλλων κομματιών πληθυσμού ένα μέρος των εργαζόμενων με την κατοχή, οικοδόμηση ή αγορά και άλλης κατοικίας αποκτούσε πηγή επιπλέον εισοδήματος πέραν από μισθούς, συντάξεις. Εισοδήματος που καλλιεργούσε μικροαστικές αυταπάτες. Επίδραση στη συνείδηση δημιουργούσε με διαφορετικό τρόπο και η κατοχή κύριας κατοικίας, που έδινε από τη μια, λόγω της εξασφάλισης των στοιχειωδών συνθηκών ζωής, δυνατότητες ενίσχυσης των αγωνιστικών τάσεων για τις εργατικές συνειδήσεις, ενώ από την άλλη ακύρωνε αυτές τις δυνατότητες, όταν η απόκτηση της στέγης συνοδευόταν από δάνεια, που οι ανάγκες αποπληρωμής τους, ήταν ασφυκτικές και επηρέαζαν την απόφαση για συμμετοχή σε εργατικές διεκδικήσεις, αγώνες, απεργίες.

5. Με την εντατική και εκτατική οικοδόμηση κτιρίων και για κατοικία είχαμε και τις γνωστές επιπτώσεις με την υπέρογκη δόμηση και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος στα αστικά κέντρα, που δεν είναι αντικείμενο αυτού του σημειώματος. Αυτή η οικοδόμηση έφτασε σε ένα όριο που, ειδικά την περίοδο της κρίσης με την αποχώρηση μεγάλου αριθμού μεταναστών, τη σχετική κάλυψη των αναγκών στέγασης και την εξάντληση σε μεγάλο μέρος των προς οικοδόμηση οικοπέδων, μείωσε την ιδιωτική κατασκευαστική δραστηριότητα, εκμηδένισε την επιχειρηματική κατασκευαστική δραστηριότητα για κατοικίες και επιβράδυνε την κερδοφορία του κατασκευαστικού κεφάλαιου, που αναζητά συνεχώς νέα πεδία κερδοφορίας. Σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο οικιστικό απόθεμα στον αστικό ιστό και στην ύπαιθρο. Τα απούλητα νέα ακίνητα υπολογίζονται σε 400.000.

6. Η υπερφορολόγηση των ακινήτων την περίοδο του μνημονίου (από 487 εκ. το 2010 σε 2,75 δις. το 2013), έχει αντιστρέψει την κατάσταση. Η κατοχή κατοικίας με την υπέρογκη φορολόγηση έχει μετατραπεί σε βραχνά για την εργατική τάξη, τους φτωχούς αγρότες και τα νέα φτωχοποιημένα στρώματα που είχαν ιδιοκατοίκηση. Βιώνουν τη φορολογία σαν πληρωμή ενοικίου στο κράτος για το σπίτι τους. Η δε κατοχή ακινήτων από όσους τα είχαν προς ενοικίαση έχει γίνει βάρος, όταν δεν υπάρχουν ενοικιαστές οπότε υπάρχουν μόνο έξοδα, ή όταν οι φόροι ακινήτων και εισοδήματος από ενοίκια εξανεμίζουν ή υπερβαίνουν τα όποια έσοδα από ενοίκιο.

7. Το εγχώρια τραπεζικά ταμιακά αποθέματα, που έχουν υποστεί ζημιές από το κούρεμα των ομολόγων, τα δανεικά και αγύριστα προς την οικονομική ολιγαρχία και προς τα αστικά κόμματα, την εξαγωγή σε τράπεζες του εξωτερικού μεγάλου μέρους των καταθέσεων, τη διοχέτευση μεγάλου μέρους των κεφαλαίων τους σε τραπεζίτες, συμβούλους κ.α., αναζητούν πέραν των κρατικών ενισχύσεων, των χορηγήσεων από την ΕΚΤ και την βελτίωση των οικονομικών τους δεικτών με την απαλλαγή από τα δάνεια σε καθυστέρηση («κόκκινα»). Μέσο πίεσης για την καλύτερη εξυπηρέτησή των δανείων είναι η πραγματοποίηση των απειλών για πλειστηριασμούς των ακινήτων, που, όμως, δεν μπορούν όμως να διαχειριστούν. Ταυτόχρονα, μια σειρά τράπεζες, είτε ήδη έχουν πουλήσει, είτε είναι σε διαπραγματεύσεις για πώληση των κόκκινων δανείων μαζί με τα υποθηκευμένα ακίνητα ακόμα και στο 25%-40% της αξίας των υπολειπόμενων τοκοχρεολυσίων.

8. Οι τράπεζες επιδιώκουν την απεμπλοκή τους από τη διαχείριση των υποθηκευμένων ακινήτων και τα πουλούν σε επιθετικά αμοιβαία κεφάλαια ελληνικών και υπερεθνικών συμφερόντων (παλιά και νέα που συγκροτούνται για την περίσταση) τα οποία αναζητούν πάνω σε αυτά τα ακίνητα νέα πεδία κερδοσκοπίας από την εκμετάλλευση τους. Αγοράζουν κόκκινα δάνεια μαζί με τις υποθήκες τους (τα προσημειωμένα ακίνητα) από τις τράπεζες και προσανατολίζονται σε κερδοσκοπικά παιγνίδια με τις τιμές και την εκμετάλλευση ακινήτων (επιβολή μορφής ενοικίου στους χρεωμένους ιδιοκτήτες) και από τους πλειστηριασμούς (αγοραπωλησίες, κ.α.), αλλαγή του χαρακτήρα ολόκληρων περιοχών με υποβάθμιση και αναβάθμιση στη συνέχεια, κ.α.

9. Το ΔΝΤ, όπως και σε άλλες χώρες, την περίοδο της κρίσης επιδιώκει μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου μέσα και από την αναδιανομή της κατοχής γης και κτιρίων και τη συγκέντρωση τους σε λιγότερους, όπως έγινε σε Αργεντινή.

10. Η Ε.Ε. πιέζει για αναδιαρθρώσεις στην μικρή ιδιοκτησία υπέρ της μεγάλης κατοχή και στον περιορισμό της ιδιοκατοίκησης, όχι μόνο για την εξυπηρέτηση των άμεσων κερδών του κεφαλαίου, αλλά και έμμεσα για την απεμπλοκή της εργατικής τάξης από σταθερό τόπο κατοικίας με στόχο την «κινητικότητα στην αγορά εργασίας».

11. Η κυβέρνηση σε στενή διαπλοκή με τα πιο επιθετικά τμήματα του κεφάλαιου επιδιώκει, όχι χωρίς τρανταγμούς και αμφισβητήσεις μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, να φέρει σε πέρας αυτές τις αναδιαρθρώσεις με τις κατασχέσεις κατοικιών από δημόσιο και την άρση της προστασίας από πλειστηριασμούς τραπεζών της πρώτης κατοικίας, που ισχύει μέχρι σήμερα με βάση τον «κολοβό» νόμο Κατσέλη.

Από τις τράπεζες: Αν όλα πάνε όπως προγραμματίζει η κυβέρνηση, θα έχουμε από το 2014 ένα κύμα πλειστηριασμών που θα πλήξει τους ήδη πιο κτυπημένους (άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους, χαμηλόμισθους, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους). Υπολογίζεται ότι 1,5 εκατ. νοικοκυριά έχουν πάρει δάνεια και από αυτά 1 εκατ. έχουν πάρει στεγαστικά. Παρότι από 2008 και μετά μειώνεται ο αριθμός των δανείων (- 8% τα τελευταία 4 χρόνια), η δυσκολία εξυπηρέτησής των υπόλοιπων αυξάνεται φτάνοντας να δηλώνει το 84% όσων έχουν πάρει δάνειο ότι, έχει δυσκολίες να το εξοφλεί. Ήδη, για 70.000 δάνεια έχουν συμφωνηθεί κάποιας μορφής ρυθμίσεις με τις τράπεζες για την αποπληρωμή τους. Από τα στεγαστικά το 23% (περίπου 200.000) είναι ήδη σε καθυστέρηση (κόκκινα). Μετά από την άρση της προστασίας θα κινδυνεύουν συνολικά 180.000 ακίνητα να βγουν στο σφυρί (το 2014 27.000), αφού σήμερα 8 στις 10 κατοικίες που είναι υποθηκευμένες σε κόκκινα δάνεια, τυγχάνουν προστασίας, επειδή είναι πρώτη κατοικία.

Από τις εφορίες – ασφαλιστικά ταμεία: Και τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στις ήδη 93.330 κατασχέσεις από λογ/σμούς καταθέσεων το πρώτο 10μηνο του 2013 από τις εφορίες για χρέη φόρων. Χρέη που πλέον, με τα στοιχεία που δίνουν, αφορούν 2,6 εκ. φυσικά πρόσωπα και περίπου 2 εκ νοικοκυριά. Κατασχέσεις που επιβλήθηκαν στην πλειοψηφία τους σε καταθέσεις σε τράπεζες (κυρίως από πληρωμές μισθών και συντάξεων). Στις οποίες θέλουν να περιορίσουν το όριο προστασίας τους σε 600 ευρώ από 1000 και σε 2 μέρες από την κατάθεση του μισθού ή της σύνταξης. Ενώ, οι εφορίες το προηγούμενο διάστημα δεν δίστασαν να βγάλουν ακόμα και σπίτια ανέργων (πρώτη και μοναδική κατοικία) σε πλειστηριασμό για οφειλή φόρων κάτω από 2.000 ευρώ. Μόνο τον Οκτώβριο του 2013 οι εφορίες έβγαλαν σε πλειστηριασμό 1.553 κατοικίες και οικόπεδα και συνολικά το 10μηνο 14.197 ακίνητα ή 56 σπίτια τη μέρα, που η πλειοψηφία τους προφανώς δεν είναι μεγαλοοφειλετών-μεγαλοεισοδηματιών. Παράλληλα, τα ασφαλιστικά ταμεία για αυτοαπασχολούμενους ή αγρότες που έχουν σταματήσει να πληρώνουν εισφορές διακόπτουν την υγειονομική και συνταξιοδοτική κάλυψη, προβαίνουν σε εντολές πληρωμής και κατασχέσεις, ακόμα και απειλές πλειστηριασμών. Ενώ, οι επιτροπές επανεξέτασης αναπηρικών συντάξεων, μειώνουν τα ποσοστά αναπηρίας και έτσι κόβουν αναπηρικές συντάξεις και αναδρομικά.

Από τις ΔΕΚΟ και άλλες εταιρείες: Μόνο στη ΔΕΗ έχουν γίνει διακοπές παροχής ρεύματος για απλήρωτους λογαριασμούς σε 350.000 κατοικίες και 1 εκ. είναι οι διακανονισμοί λόγω αδυναμίας πληρωμής. Ενώ, η ΕΥΔΑΠ έχει προχωρήσει ακόμα και σε αναγγελία πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας ανέργου από το Πέραμα για χρέος. Και από δήμους που χειρίζονται ύδρευση ή αποχέτευση έχουν απειληθεί κατασχέσεις. Ενώ, η WIND επίσης έχει απειλήσει πλειστηριασμό κατοικίας για χρέος 200 ευρώ.

Αυτή η νέα κατάσταση με την επιδείνωση των συνθηκών ζωής και με τις επικείμενες μαζικές εξώσεις θα αλλάξει εντελώς το τοπίο. Μπορεί να δημιουργηθεί ένας μεγάλος αριθμός νεοαστέγων που δεν θα μπορεί να επιβιώσει. Απόγνωση, απελπισία, ατομική απομόνωση θα κυριαρχήσει σε όσους πλήττονται, αν δεν μπορέσει το εργατικό κίνημα και η αριστερά να προσδώσει χαρακτηριστικά αγωνιστικής διεξόδου, δημιουργώντας όρους για οικοδόμηση ενός κινήματος ενάντια σε κατασχέσεις-πλειστηριασμούς-διακοπές ρεύματος ή νερού και στη λαϊκή φορομπηξία. Από κινηματικής πλευράς μέχρι στιγμής σε αρκετές περιπτώσεις έχουν δοθεί αγωνιστικές απαντήσεις με τις διακοπές ρεύματος και τις επανασυνδέσεις, αλλά και με ματαίωση πλειστηριασμών σε Πέραμα, Καμίνια, Κηφισιά, Μυτιλήνη, Πύργο, κ.α.

Ήδη, στην κατεύθυνση ενασχόλησης με το θέμα της ματαίωσης των πλειστηριασμών κινούνται διάφοροι φορείς:

-  Η ΕΚΠΟΙΖΩ με καμπάνια συλλογής υπογραφών και στην οποία έχουν ήδη προσφύγει χιλιάδες ζητώντας νομικές συμβουλές. Ζητά : επέκταση της προστασίας για 3 χρόνια. Ρυθμίσεις χρεών. Μειώσεις επιτοκίων. Την προβάλλουν τα ΜΜΕ, που κυρίως θέλουν μέσα από κει να περάσουν οι αντιδράσεις σε κατασχέσεις-πλειστηριασμούς. Μάλιστα στις 27/11 συναντήθηκε και με το κλιμάκιο της τρόικας www.ekpizo.gr

-   Η «Αλληλεγγύη για όλους» κεντρικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει ήδη βγάλει σε χιλιάδες αντίτυπα ένα φυλλάδιο για τους πλειστηριασμούς. Προσπαθούν να αποκτήσει και κινηματικές επαφές και να παίξει το ρόλο του συντονιστή των διάφορων συλλογικοτήτων (αντικειμενικά υπονομεύοντας το Συντονισμό Συλλογικοτήτων Αττικής), αλλά δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα. Ήδη μετά από ένα πρώτο μάζεμα στο ΕΜΠΡΟΣ κάλεσαν άλλους φορείς για συντονισμό τη Δευτέρα 25/11 στα γραφεία της Ανοικτής Πόλης (τελικά μετέφεραν τη συνάντηση αλλού). Ζητούν: κατοχύρωση αναστολής πλειστηριασμών και επέκτασή του στους μικροεπιχειρηματίες, διαγραφή χρεών κατηγοριών δανειοληπτών, διαγραφή καταναλωτικών και καρτών που έχουν ξεπληρώσει το κεφάλαιο, επέκταση προστασίας πλειστηριασμών και για οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία. www.solidarity4all.gr

-  Για την ευρωπαϊκή μέρα δράσης για το δικαίωμα στη στέγαση στις 19/10 κινήθηκε και μια ομάδα ονόματι «EncounterAthens – Πρωτοβουλία για Συλλογική Δράση για την Κατοικία» (ομάδα νέων ερευνητών και ερευνητριών που ασχολούνται με ζητήματα του χώρου της πόλης encounterathens.wordpress.com) που διοργάνωσε στην πλ. Κουμουνδούρου (Ελευθερίας) το Σάββατο 19/10 μια συνέλευση με 120 ανθρώπους και προβλήθηκε στο ευρωπαϊκό ιστολόγιο http://europeandayofactionforhousingrights.wordpress.com/

-  Ακτιβιστές που προσπαθούν να μεταφέρουν την ισπανική εμπειρία και να στήσουν παρόμοιες μορφές και στην Ελλάδα όπως και έξω http://afectadosporlahipoteca.com/stop-desalojos/ με διάσταση κυρίως στο θέμα των άδειων κατοικιών και της στέγασης

-  Στο θέμα εμπλέκονται και άλλοι θεσμικοί φορείς όπως η Ένωση Δανειοληπτών, η Ένωση Ιδιοκτητών, πολιτικά κόμματα από τη Δράση του Μάνου που ζητά να μη φορολογείται γενικώς η ακίνητη περιουσία μέχρι το ΕΠΑΜ που κινούνται αμφότερα με νομικές προσφυγές.

ΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ

Για αυτά τα λαϊκά προβλήματα απαιτείται η ανάπτυξη ενός ανατρεπτικού κινήματος δεμένου με τους εργατικούς αγώνες, προσανατολισμένου σε γενίκευση της πάλης σε αντικυβερνητική – αντιΕΕ κατεύθυνση. Ενός κινήματος που ξεκινώντας από τους πλειστηριασμούς και τα χαράτσια θα τα συνδέει με όλα τα λαϊκά προβλήματα (φοροληστεία, περικοπές υγείας, παιδείας, πρόνοιας, αυξήσεις τιμών κοινωνικών αγαθών, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιου πλούτου, κ.α.) και θα μπορέσει να έχει συνέχεια. Που θα συγκροτείται από τις υπάρχουσες συλλογικότητες που θα περιλάβουν και αυτά τα προβλήματα στη δράση τους, είτε οικοδομώντας νέες συλλογικότητες αγώνα, όπου δεν υπάρχουν. Κινήματος που θα μπορέσει να συντονίσει τις συλλογικότητες και τις δράσεις σε αυτή την κατεύθυνση και να δημιουργήσει μαζικούς όρους πάλης.

Με βάση την κατεύθυνση χρειάζεται η ενίσχυση της μαζικής ανατρεπτικής δράσης ενάντια στους πλειστηριασμούς-κατασχέσεις μέσα από τα σωματεία και συλλογικότητες στην πόλη (κινήσεις πόλης, εργατικές λέσχες – κοινωνικά πολιτιστικά κέντρα, επιτροπές αγώνα, λαϊκές συνελεύσεις, και όποιας άλλης μορφής πρωτοβουλίες υπάρχουν στις γειτονιές) και όσες νέες δημιουργούνται.

Και εδώ χρειάζεται να πούμε ότι, ενώ υπάρχουν πολλές συλλογικότητες στις γειτονιές με αγωνιστικό προσανατολισμό για τα λαϊκά προβλήματα και παρέμβαση των δυνάμεων μας σε αρκετές από αυτές, οι προσπάθειες μένουν σκόρπιες, γιατί είναι ακόμα αδύναμη η ένταξη αυτών των δράσεων σε ένα συντονισμό τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και κεντρικά και η μέριμνά μας να τις προβάλλουμε. Με αποτέλεσμα και οι συλλογικότητες που ασχολούνται με τα λαϊκά προβλήματα να μένουν πολλές φορές ξεκομμένες και χωρίς γενίκευση και ανταλλαγή της εμπειρίας και να φυτοζωούν. Είναι, όμως, φανερό ότι η ύπαρξη συλλογικοτήτων μαζικής και αγωνιστικής κατεύθυνσης για τα λαϊκά προβλήματα σε κάθε περιοχή και ο συντονισμός τους θα συμβάλλουν και στο συνολικό προσανατολισμό και την προετοιμασία των πρωτοπόρων δυνάμεων για την λαϊκή αυτοοργάνωση και τους λαϊκούς θεσμούς. Εργαλεία για τους συντονισμούς μπορούν να αποτελέσουν στην Αθήνα ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αττικής http://epitropi3den.blogspot.gr/ , που ήδη συσπειρώνει 20 συλλογικότητες από την Αττική, στη Θεσ/κη η αντίστοιχη προσπάθεια 7 περιοχών και πιο εμβρυακές προσπάθειες συντονισμού ή αναζωογόνησης παλιότερων προσπαθειών συντονισμού και σε άλλες περιοχές. Αυτοί οι Συντονισμοί είναι απαραίτητο να ενισχυθούν και με άλλες συλλογικότητες, να δικτυωθούν μεταξύ τους, να έχουν κοινό βηματισμό με τις πρωτοβουλίες Συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων. Να δυναμώσει η δράση και η λειτουργία τους, περιφρουρώντας τα χαρακτηριστικά τους (δημοκρατική λειτουργία, ανεξαρτησία, οριζόντιος συντονισμός με ευθύνη όλων των συλλογικοτήτων, κ.α.).

Μερικά θέματα που θα κρίνουν για την επιτυχία της προσπάθειας τους, μαζί με το θέμα του προσανατολισμού και των δράσεων, είναι :

α. Οι συλλογικότητες να μη λειτουργούν με τη λογική της εργολαβίας και της ανάθεσης για να λύσουν το πρόβλημα, αλλά να προσπαθούν να εντάξουν σε κινηματική δράση αυτούς που έχουν πρόβλημα.

β. Να μη σνομπάρουν την ανάγκη για άμεση και πρακτική βοήθεια όσων απευθύνονται στις συλλογικότητες για το τι να κάνουν. Άρα χρειάζεται, εκτός από την οργάνωση συγκέντρωσης για ματαίωση του κάθε πλειστηριασμού, να δίνονται οδηγίες και συμβουλές για το πώς να χειριστούν ζητήματα με τράπεζες, εφορίες, ΔΕΚΟ.

γ. Με προσοχή για την παραπομπή σε δικηγόρους, γιατί δεν υπάρχουν ούτε εξασφαλισμένα αποτελέσματα, αλλά υπάρχουν και πολλοί δικηγόροι που μπορεί να αποδειχτούν ότι, το μόνο που κάνουν είναι να εισπράττουν χρήματα, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η δικαστική προσφυγή για ανακοπή αναγκαστικής πληρωμής ή πλειστηριασμών.

δ. Στο όνομα της ανάγκης προβολής θεμάτων, πρακτικής βοήθειας, συντονισμού, στήριξης και υπέρβασης οργανωτικών αδυναμιών να μην εκχωρήσουν την ανεξαρτησία τους και υποκύψουν σε καπελώματα, αντικαθιστώντας το μαζικό συντονισμό από την ανάθεση σε μορφώματα του ΣΥΡΙΖΑ, ή του ΚΚΕ, υποβαθμίζοντας και τελικά υπονομεύοντας την ανεξαρτησία τους και την ανάγκη οριζόντιου συντονισμού των συλλογικοτήτων, δημοκρατικής λειτουργίας των ίδιων των συλλογικοτήτων και του συντονισμού τους

Επιχειρήματα του αντίπαλου

Στο θέμα με κατασχέσεις, πλειστηριασμούς από εφορίες, τράπεζες και τις διακοπές παροχής υπηρεσιών ΔΕΚΟ συναντάμε όλο το εύρος των ιδεολογημάτων του αστικού στρατοπέδου: Φταίει ο αλόγιστος δανεισμός των εργαζόμενων, η υπερκατανάλωση, οι μπαταχτσήδες, όσοι δεν πληρώνουν που μετακυλύουν το κόστος στις τράπεζες και τελικά στο δημόσιο, για το δημόσιο χρέος φταίει το ιδιωτικό, κ.α. Για όλα τα παραπάνω πέρα από την ανάδειξη των πραγματικών προβλημάτων, δηλαδή της ταξικής λειτουργίας του κράτους και μέσα από τη φορολογία (φοροαπαλλαγές κεφαλαιοκρατών, διαφορετικές κλίμακες), το ρόλο του δημόσιου χρέους, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και των ΔΕΚΩ είναι φανερό ότι μπορούμε να ξεδιπλώσουμε και για αυτό το θέμα όλο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που απαντάει στο πως και το γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει η ικανοποίηση των αναγκών της στέγασης και των συνθηκών ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ενώ, πιο ειδικά ζητήματα για τα θέματα δανεισμού και στέγασης μπορούν να απαντηθούν με τις παραπομπές στα άρθρα και βιβλία που αναφέρονται παρακάτω.

Ένα πλαίσιο αιτημάτων, το οποίο μπορεί να επεξεργαστεί-εμπλουτιστεί, μέσα από τη συζήτηση είναι :

  • Απόλυτη προστασία της λαϊκής κατοικίας. Κανένας πλειστηριασμός, κανένα λαϊκό σπίτι σε χέρια τραπεζίτη ή κράτους. Η στέγαση δικαίωμα όλων, ελλήνων και αλλοδαπών.
  • Επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου και όσα δεν έχουν δηλωθεί με ιδιοκτήτη στην απογραφή του κτηματολογίου). Λειτουργία Οργανισμού για τη διασφάλιση εργατικής κατοικίας στη βάση των λαϊκών αναγκών.
  • Κατάργηση όλων των φόρων της πρώτης κατοικίας μέχρι 140 τμ και των φόρων των ακινήτων που δεν δημιουργούν εισόδημα. Κατάργηση της φοροληστείας του λαού. Φόροι και όχι φοροαπαλλαγές στους πλούσιους.
  • Διαγραφή χρεών προς το Δημόσιο και τις τράπεζες των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και φτωχοποιημένων στρωμάτων.
  • Παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες ενέργεια, νερό είναι κοινωνικά αγαθά για είναι για όλους. Να σταματήσουν οι διακοπές ρεύματος και νερού. Μειώσεις στα τιμολόγια ρεύματος, νερού, πετρελαίου, φυσικού αέριου. Στο δημόσιο και όχι σε ιδιώτες αυτές οι υπηρεσίες.
  • Όχι κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, καταθέσεων για χρέη των λαϊκών στρωμάτων προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες.
  • Κούρεμα των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών και απαλλαγή τους από το δάνειο όταν έχει εξοφληθεί ήδη το κεφάλαιο. Λειτουργία στεγαστικής πίστης σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες. Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και λειτουργία τους με εργατικό – λαϊκό έλεγχο και για τις λαϊκές ανάγκες.
  • Άμεση βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης που διαχειρίζεται την επίθεση του κεφαλαίου. Διαγραφή του χρέους με άμεση στάση πληρωμών στους πιστωτές. Εκδίωξη της τρόικας ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ. Κατάκτηση της εργατικής-λαϊκής κυριαρχίας. Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ. Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος από τη ληστρική επιδρομή του κεφαλαίου.

Επιτροπή για θέματα πόλης-χώρου-περιβάλλοντος του ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση, Δεκέμβρης 2013