Ψηφιακές δηλώσεις εργατικής μετανοίας

Μετά τις ψηφιακές αυτοκτονίες, το ψηφιακό σεξ, το ψηφιακό μπούλινγκ, τις ψηφιακές φιλίες, τα ψηφιακά καζίνο κ.λπ., η ΝΔ ονειρεύεται τον ψηφιακό συνδικαλισμό. Ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης εισηγείται την ηλεκτρονική ψηφοφορία για την κήρυξη απεργιών.

Με ηλεκτρονική ψηφοφορία θα παίρνονται τώρα οι αποφάσεις για την κήρυξη μιας απεργίας. Με ένα «κλικ», κάθε εργαζόμενος θα ασκεί το συνδικαλιστικό του καθήκον, όπως είπε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Γιατί όχι; Εδώ υπάρχουν ψηφιακές αυτοκτονίες, ψηφιακό σεξ, ψηφιακό μπούλινγκ, ψηφιακές φιλίες, ψηφιακά καζίνο… γιατί να μην υπάρχει και ψηφιακός συνδικαλισμός; Ποιος ο λόγος να συνωστίζονται οι εργαζόμενοι στις αίθουσες των σωματείων τους ή στο χώρο εργασίας τους, να συζητούν, να επιχειρηματολογούν, να τσακώνονται, όταν με το πάτημα ενός κουμπιού θα μπορούν να αποφασίζουν αν θα απεργήσουν ή όχι;

Επιπλέον, τα ίδια τα σωματεία θα διακρίνονται σε δηλωμένα και αδήλωτα. Τα δηλωμένα θα περιλαμβάνονται στο επίσημο μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενώ ένα άλλο, επίσης επίσημο μητρώο θα περιλαμβάνει τα ονόματα των «συνδικαλιστικών στελεχών». Οι περίφημες «Επιτροπές Αγώνα» θα γίνουν κάτι σαν τους λεγόμενους άτυπους μετανάστες, μη αναγνωρισμένα άτομα χωρίς χαρτιά — και μάλιστα χωρίς να προβλέπεται κάποια διαδικασία επαναπροώθησης. Πού να τους επαναπροωθήσουν;

Στα χνάρια του Κωνσταντίνου Λάσκαρη, υπουργού Εργασίας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος φιλοδοξούσε να καταργήσει την ταξική πάλη εκστομίζοντας, το 1976, το ανεκδιήγητο «Δεν θα επιτρέψομεν την πάλην των τάξεων» φαίνεται ότι βαδίζει ο κ. Βρούτσης. Προφανώς γι’ αυτόν, η ψηφοφορία «διά ανατάσεως της χειρός» ανήκει στην εποχή των σπηλαίων. Τώρα κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να κατεβάσει στο έξυπνο κινητό του μια εφαρμογή, μια «απ» (ευγενική προσφορά του υπουργείου), με την οποία θα δηλώνει ναι ή όχι, δηλαδή απεργώ/δεν απεργώ. Ακόμα και αν σε κάποια ηλεκτρονική ψηφοφορία επικρατήσει το ναι, το εμπόδιο αυτό ίσως μπορεί να παρακαμφθεί μέσω μιας άλλης επιλογής, όπως το κλικ στο εικονίδιο «θέλω να εργαστώ, αλλά δε μ’ αφήνουν». Έτσι θα δημιουργηθεί κι ένα επίσημο Μητρώο Απεργοσπαστών, ενώ θα προβλέπονται πρόσθετα μόρια για τους κατά συρροήν ψηφιακούς απεργοσπάστες τα οποία πιθανόν να λαμβάνονται υπόψη στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για διορισμό στο Δημόσιο και τους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας.

Εξάλλου, οι Έλληνες τηλεθεατές είναι εκπαιδευμένοι στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, όπως είναι και οι άλλοι Ευρωπαίοι. Στη Γιουροβίζιον ή στα ριάλιτι, τα τάλεντ σόου και τα σκουπιδο-τηλεπαιχνίδια τύπου Τhe Power of Love, οι τηλεθεατές με αυτό τον τρόπο επιβραβεύουν τους παίχτες της προτίμησής τους.

Η ιδέα του κ. Βρούτση δεν είναι και τόσο νέα. Την άνοιξη του 2008 επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί στον ΟΤΕ –με παταγώδη αποτυχία– ενόψει των 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων που είχαν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι του Οργανισμού, αντιδρώντας στην «άλωσή» του από τη γερμανική Deutsche Τelekom. Τότε, με εσωτερικό σημείωμά της, η διοίκηση του ΟΤΕ ενημέρωνε όλους τους υπαλλήλους ότι στη διάρκεια των απεργιών «όποιος επιθυμεί να εργαστεί, μπορεί, εάν παρεμποδιστεί με οποιονδήποτε τρόπο, να στείλει μέχρι τις 10.30 το πρωί της Δευτέρας 7/4/08 SΜS στον τετραψήφιο αριθμό 3456 της CosmΟΤΕ αν είναι συνδρομητής CosmΟΤΕ ή στον δεκαψήφιο αριθμό 6973-350.010 αν είναι συνδρομητής άλλου δικτύου, αναγράφοντας το ονοματεπώνυμο και τον ΚΑΜ (αριθμό μητρώου) του, οπότε και ασχέτως προσελεύσεως θα θεωρηθεί ότι εργάστηκε».

Ένα ερώτημα είναι πώς η ψηφιοποίηση της ταξικής πάλης συνδυάζεται με την εξαγγελία περί προσλήψεων χιλιάδων νέων αστυνομικών οι οποίοι, προφανώς, δεν θα είναι μόνο διώκτες του κοινού εγκλήματος αλλά και εκείνων που διαταράσσουν (με απεργίες, πορείες, καταλήψεις κ.λπ.) τη νεοφιλελεύθερη κοινωνική ειρήνη.

Πριν από πολλά πολλά χρόνια, χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές, έχοντας λυγίσει από τα βασανιστήρια, τους εκβιασμούς, τα ξερονήσια, υπέγραφαν δηλώσεις μετανοίας —και, συχνά, την άλλη στιγμή το μετάνιωναν κι έκαναν ανάκληση της δήλωσής τους. Σήμερα η ΝΔ φιλοδοξεί να επιβάλει τις ψηφιακές δηλώσεις εργατικής μετανοίας και υποταγής που σκοπό δεν έχουν να λυγίσουν τους δυνάμει απεργούς αλλά την κοινωνία στο σύνολό της. Μόνο που η ιστορία έχει δείξει ότι η πάλη των τάξεων ούτε καταργείται ούτε ψηφιοποιείται.

Μαριάννα Τζιαντζή, εφημερίδα ΠΡΙΝ 30/7/2019