Πρώτο σχόλιο για τις φοιτητικές εκλογές 2016

Τα αποτελέσματα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών για ακόμη μια χρονιά αντικατοπτρίζουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις προκλήσεις και τα ερωτήματα που καλείται να αντιμετωπίσει το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα.

Η σταθερή κατοχύρωση των δυνάμεων της μαχόμενης πτέρυγας του φοιτητικού κινήματος στην τρίτη θέση πανελλαδικά, αποτελεί ένα πρώτο μήνυμα πως η νεολαία δεν ανέχεται τους εκβιασμούς και δεν παζαρεύει το μέλλον της. Η διατήρηση και η μικρή ποσοστιαία άνοδος πανελλαδικά της ΕΑΑΚ και της συνεργασίας της σε δεκάδες συλλόγους με την ΑΡΕΝ και το ΑΡΔΙΝ, αποτυπώνει ένα ανατρεπτικό ρεύμα εντός της σπουδάζουσας νεολαίας, αλλά και τη διάθεση για πάλη για μια ριζικά διαφορετική προοπτική για το μέλλον μας και την κοινωνία συνολικότερα. Αποτελεί μια αχτίδα ελπίδας σε μια χρονιά που η αστική τάξη έχει συσπειρωθεί στο πρόσωπο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και διαλύει κάθε έννοια αξιοπρέπειας και οράματος για τη νέα γενιά.

Παρ’ όλα αυτά, διανύουμε μία περίοδο όπου τα καθήκοντα για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι πολύ πιο αναβαθμισμένα από την κατοχύρωση ενός τρίτου πόλου στα πανεπιστήμια. Από τη σκοπιά αυτή, καλούμαστε σήμερα να αναμετρηθούμε με τις δυνατότητες να μαζικοποιηθεί και να εκφραστεί μαχητικά η συσσωρευμένη οργή και η βούληση για ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-κυβέρνησης εντός της νεολαίας. Δεν μπορούμε να αρκούμαστε και να νιώθουμε ικανοποιημένοι, παρά να πεισμώνουμε μπροστά στην ανάγκη αποτύπωσης τόσο εκλογικά, όσο και κινηματικά ενός συγκροτημένου ρεύματος των αγωνιστικών πρωτοβουλιών και της ανατρεπτικής αριστεράς, που θα εκφράζει με μαζικό και ξεκάθαρο τρόπο το δρόμο της ανυποχώρητης αντικαπιταλιστικής διεκδικητικής πάλης. Πόσο μάλλον όταν στον νευραλγικό χώρο των ΤΕΙ, εξακολουθεί να υπάρχει εκκωφαντική απουσία αντικαπιταλιστικής πολιτικής πρότασης και αριστεράς.

Στο φόντο αυτό δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την ιδιαίτερα ανησυχητική ενίσχυση του ρεύματος της απάθειας, της διάλυσης και της αποσυγκρότησης των φοιτητικών και σπουδαστικών μας συλλόγων που εκφράστηκε μέσα από τη μεγάλη αποχή. Το φαινόμενο της εξαιρετικά μειωμένης συμμετοχής αποτελεί σημαντική πρόκληση για την επόμενη μέρα, πέρα και πάνω από τα όποια κομματικά μαγαζιά και την ενίσχυση ή αποσταθεροποίηση τους. Είναι σαφές ότι το ρεύμα αυτό της απογοήτευσης, που δεν βρίσκει νόημα στη συμμετοχή στο μαζικό κίνημα, οδηγεί με γοργούς ρυθμούς στην αποσυγκρότηση των συλλογικών διαδικασιών και στη διάλυση των συλλόγων, του οχήματος υπεράσπισης της πληττόμενης πλειοψηφίας. Το ρεύμα αυτό για ακόμη μια χρονιά βγαίνει ενισχυμένο και αποτυπώνει με τον πιο καθαρό τρόπο την έλλειψη έκφρασης μιας μεγάλης πλειοψηφίας της νεολαίας, αλλά και την αδυναμία να δούμε τον εαυτό μας ως μέρος και οδηγό της πάλης για ένα καλύτερο μέλλον. Η αποτύπωση αυτή είναι για εμάς το κύριο μήνυμα των εκλογών, μια κατάσταση που θα πρέπει να ιεραρχηθεί ψηλά από τις δυνάμεις μας και να αντιμετωπιστεί, ώστε η απογοήτευση και η αποχή να μετατραπούν σε δύναμη ανατροπής και οργανωμένης πάλης.

Οι δυνάμεις της ΔΑΠ εμφανίζουν μικρή πτώση σε αριθμό ψήφων που όμως μεταφράζεται σε άνοδο ποσοστού λόγω της αποχής. Καρπώνονται εν μέρει αυτό το ρεύμα της διάλυσης, και παρά την εσωτερική τους διαμάχη, συγκρατούνται στην πρώτη θέση. Είναι οι καλύτεροι εκφραστές της αποσυγκρότησης και της λογικής των συλλόγων μαγαζιών των πολιτικών τους παρατάξεων και φέρουν την κύρια ευθύνη για την κατάσταση απαξίωσης που έχουν οδηγήσει τους συλλόγους μας. Δεν περνάει απαρατήρητη και η ανεπιτυχής προσπάθεια συγκρότησης συνεπούς κυβερνητικού φορέα στις σχολές, καθώς το νεοσύστατο Bloco εξέφρασε σαφώς μειοψηφική δυναμική.

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ εμφανίζουν μικρή άνοδο και σταθερή κατοχύρωση στη δεύτερη θέση πανελλαδικά, εκφράζοντας ένα ρεύμα μειωμένης αγωνιστικότητας, κομματικής οικοδόμησης και εν τέλει χαμηλών προσδοκιών εντός της νεολαίας. Με το δικό τους τρόπο υπηρετούν μία λογική αναμονής και μειωμένης διεκδικητικότητας, ενώ στη σημερινή κατάσταση, με την έντονη απογοήτευση και την αδράνεια, αδυνατούν να περιγράψουν ένα πολιτικό και κινηματικό σχέδιο ανάτασης.

Για εμάς, το ουσιαστικό ερώτημα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε την επόμενη μέρα είναι η ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Σε μια περίοδο χτυπήματος των συλλογικών και οργανωμένων μορφών του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος, αποτελεί βασική προϋπόθεση το ξαναζωντάνεμα των μαζικών διαδικασιών των συλλόγων μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις για ένα νέο πολιτικό φοιτητικό κίνημα που θα δώσει αγωνιστική πνοή στη σπουδάζουσα νεολαία και θα συμβάλει στο ξεδίπλωμα της πάλης για τα σύγχρονα δικαιώματά της σε μόρφωση – αξιοπρεπή δουλειά– δημοκρατικές ελευθερίες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρωταρχικός όρος είναι η ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας και η πολιτική και οργανωτική αναβάθμιση της ΕΑΑΚ. Στα νέα καθήκοντα που ανοίγονται μπροστά μας ή θα μοιραστεί ο καθένας μόνος του τη μιζέρια διαλέγοντας τον ατομικό δρόμο της αποχής από τις μάχες της γενιάς μας ή συλλογικά, μαχητικά και διεκδικητικά θα μοιραστούμε τη χαρά του αγώνα και της νίκης!

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες νέους και νέες που και μέσα από την ψήφο τους και φέτος έστειλαν μήνυμα αγώνα, αντίστασης και ανατροπής, δυναμώνοντας τις αντικαπιταλιστικές ιδέες. Σε κάθε σύντροφο και συντρόφισσα της ΕΑΑΚ σε όλη την Ελλάδα αξίζουν συγχαρητήρια για τη μάχη που έδωσε και δίνει καθημερινά εδώ και χρόνια με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση, αποδεικνύοντας ότι σε μια εποχή τόσο δύσκολη σαν τη σημερινή το αντικαπιταλιστικό ρεύμα μπορεί να είναι μαζικό, να πρωτοστατεί τους αγώνες και να συνδέεται με κάθε διεκδίκηση και λαϊκή ανάγκη στους χώρους δουλειάς και σπουδών.

Το γραφείου τύπου της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Μάης 2016