Προληπτική καταστολή επί Μακρόν, οι ελευθερίες στο γύψο της ΕΕ

Βαριά αντιδημοκρατικός ο νόμος για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων που ψήφισε η γαλλική βουλή

Χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους εδώ και μήνες, σκληρή καταστολή με εκατοντάδες τραυματίες διαδηλωτές, η δημοτικότητα ενός προέδρου στα τάρταρα. Τα γεγονότα αυτά δεν αναφέρονται ωστόσο στη «δικτατορία» της Βενεζουέλας, αλλά στην Γαλλία, την δεύτερη ισχυρότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου αυτή την εβδομάδα πέρασε με ευρεία πλειοψηφία από την γαλλική Εθνοσυνέλευση, νομοσχέδιο με στόχο την καταστολή του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων». Η αντοχή που δείχνει το εν λόγω κίνημα φαίνεται πώς ενοχλεί πολύ την γαλλική αστική τάξη και το «πουλέν»  της, καθώς δεν υποχωρεί ούτε με την μέχρι τώρα σκληρή καταστολή από την εκεί αστυνομία, ούτε και από την προσπάθεια ενσωμάτωσης που προσπάθησε ο Μακρόν με την ικανοποίηση αιτημάτων των «κίτρινων γιλέκων».

Ο νόμος που πέρασε είναι μια ακόμα αντιδραστική τομή, που βαθαίνει περισσότερο τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό και την τυραννία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζόμενων. Δίνει την δυνατότητα στην αστυνομία να πραγματοποιεί προληπτικούς σωματικούς ελέγχους σε κόσμο που θεωρείται ύποπτος και ενισχύει την δυνατότητα της αστυνομίας να συλλαμβάνει «ταραξίες» στις διαδηλώσεις. Φυσικά, ακόμα και ο πιο αφελής μπορεί να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με τις διαδηλώσεις, σπέρνουμε τον τρόμο σε όποιον μας φαίνεται ύποπτος. Θεσμοθετούμε την ακραία, απρόκλητη βία για να τσακίσουμε το ηθικό όσων σκέφτονται ότι μπορούν να αντιδράσουν. Η προληπτική στοχοποίηση όχι με βάση το τι έκανες, αλλά με βάση το τι μπορεί να κάνεις, δημιουργεί ένα ακόμα πιο ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο όπου από το αξιόποινο της πράξης περνάμε στο αξιόποινο της ένδειξης.

Ταυτόχρονα, δίνεται η δυνατότητα στις τοπικές αρχές να απαγορεύουν μεμονωμένες διαδηλώσεις. Διαμαρτυρία με την άδεια του κράτους δηλαδή, στο πλαίσιο της αστικής νομιμότητας και προφανώς όποιος δεν συμμορφώνεται με αυτήν την προοπτική η βία του κράτους θα είναι αμείλικτη.

Βέβαια, όλα αυτά δεν γίνονται σε κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς, αλλά στην καρδιά της δήθεν δημοκρατικής ΕΕ, που θέλει τον λαό «στον γύψο» για να εφαρμόζεται απρόσκοπτα η πολιτική αφαίμαξης της εργατικής τάξης. Επίσης, όλα αυτά δεν είναι προτάσεις ενός αδίστακτου ηγέτη, αλλά τα καταθέτει το καμάρι των αστών και της ΕΕ, που υποτίθεται θα ήταν το νέο χαρτί πολιτικής διαχείρισης που θα έδειχνε το δρόμο στην κρίση της ΕΕ και θα έβαζε φρένο στην ανοδική πορεία της ακροδεξιάς.

Ο πλήρης εκφυλισμός της αστικής δημοκρατίας και η συνεχής αυταρχική θωράκιση απέναντι στο λαϊκό-εργατικό κίνημα προχωράει πλέον και στην ουσιαστική αφαίρεση του δικαιώματος των λαών να παλεύουν για τα δικαιώματά τους, βασικό δικαίωμα υποτίθεται μιας δημοκρατίας. Πολύ περισσότερο, το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του, αναγνωρίζουν ότι πίσω από τα κίτρινα γιλέκα κρύβεται η συσσωρευμένη λαϊκή οργή και κοιτούν πώς θα προφυλαχθούν. Αυτό εξυπηρετεί η θέσπιση ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και «αντιτρομοκρατίας», που εκτός από την άμεση καταστολή στο δρόμο θα χρησιμοποιεί και την προληπτική στοχοποίηση.

Στεκόμαστε στο πλάι των αγωνιστών του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων» και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στη Γαλλία, που τα βάζουν με την αντιλαϊκή πολιτική του Μακρόν και της ΕΕ! Το λαϊκό εργατικό κίνημα πρέπει να απαντήσει στην αντιδραστική θωράκιση του συστήματος, ανεβάζοντας τον πήχη της πολιτικής αντιπαράθεσης. Αυτό άλλωστε είναι που φοβούνται. Την στιγμή που θα εξεγερθούν οι καταπιεσμένοι και θα τα διεκδικήσουν όλα τσακίζοντας το μαύρο μέτωπο αστικών κυβερνήσεων–ΕΕ-κεφαλαίου!

Και στη Γαλλία αλλά και παντού, το δίκιο είναι στους αγώνες του λαού!

 

Θέμης Λιανός, από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ΠΡΙΝ