Ο «Κλεισθένης Ι» προωθεί σχεδιασμούς σε βάρος των εργατικών συμφερόντων

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Το Υπουργείο Εσωτερικών παρουσίασε προς διαβούλευση νομοσχέδιο με την ονομασία «Κλεισθένης Ι», για το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφερειών και των ΦΟ.Δ.Σ.Α (Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων), που αποτελεί συνέχεια και «εκσυγχρονισμό» του θεσμικού πλαισίου που διαμόρφωσαν τα σχέδια του Καποδίστρια και του Καλλικράτη. Το νομοσχέδιο διατηρεί τα συντηρητικά χαρακτηριστικά του προηγούμενου πλαισίου, θεσπίζει αλλαγές και ανοίγει το δρόμο σε επόμενες σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και υπέρ της «αποτελεσματικότερης και ταχύτερης» πρόσδεσης και διαπλοκής των δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους. Δεν αφορά, επομένως, μόνο ή κυρίως στο εκλογικό σύστημα, όπως δημαγωγεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το εμφανίζουν οι δυνάμεις της Ν.Δ., του Κινήματος Αλλαγής και το δημοτικό-περιφερειακό κατεστημένο των ΕΝΠΕ και ΚΕΔΕ.

Συγκεκριμένα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ με τον «Κλεισθένη» προωθεί μεταξύ των άλλων :

  • Την επέκταση της ανταποδοτικής λειτουργίας (υπηρεσίες με πληρωμή) των δήμων. Αυτό σημαίνει νέα χαράτσια που πλήτουν κυρίως τις λαϊκές οικογενειες όπως θα συμβεί με τις υπηρεσίες πρασίνου. Γενικός στόχος η περαιτέρω μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και η αναζήτηση ιδίων εσόδων για την κάλυψη των αναγκών. Αυτό εξυπηρετεί η κατηγοριοποίηση των δήμων, η απαίτηση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα άρθρα «Ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και της οικονομικής λειτουργίας των ΟΤΑ" και "Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης της Τ.Α.- Ν.Π. των ΟΤΑ" και σειρά άλλων διατάξεων.
  • Την αύξηση της δημοτικής φορομπηξίας που θα προσθέσει νέα βάρη στους φτωχότερους των κατοίκων. Oι δήμοι θα ζητήσουν, στο αμέσως επόμενο διάστημα, αύξηση στο ύψος των δημοτικών τελών για να καλύπτουν και τις δαπάνες για το πράσινο, μαζί με αυτές για τις υπηρεσίες καθαριότητας και δημοτικού φωτισμού. Ενώ με άλλες διατάξεις το ύψος του Ενιαίου Ανταποδοτικού Τέλους προβλέπεται ότι καθορίζεται ανεξέλεγκτα και χωρίς όρια.
  • Την γενίκευση των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων και της επιχειρηματικότητας στη λειτουργία των δήμων και περιφερειών που θα συνεχίσουν να καταρτίζουν 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και της κυβέρνησης και τις δεσμεύσεις των μνημονίων. Παράλληλα, δημιουργούνται Α.Ε. για τη διαχείριση των αποβλήτων και προετοιμάζεται η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας με τις προβλέψεις για τους ΦΟΔΣΑ. Δίνεται δυνατότητα-σπρώχνονται οι δήμοι για : επιχειρηματική δράση και αναζήτηση πόρων από ιδιωτικοποιήσεις, «αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας, εκμετάλλευση δημόσιων χώρων, πηγών ενέργειας, δημόσιων αγαθών, συμμετοχή σε επενδυτικά κεφάλαια και εμπλοκή με ιδιώτες σε παραγωγή και διανομή ενέργειας, επέκταση της εκμετάλλευσης ελαστικής, προσωρινής φτηνής εργασίας.
  • Τη διαρκή εποπτεία των δήμων από τις κυβερνήσεις, με : - Το Παρατηρητήριο, που παρακολουθεί την αυστηρή εκτέλεση των προϋπολογισμών αντιλαϊκής λιτότητας και την πορεία των οικονομικών και - την Αυτοτελή Υπηρεσία Εποπτείας των ΟΤΑ του Υπουργείου Εσωτερικών για τον έλεγχο συμμόρφωσής τους στη μνημονιακή νομιμότητα.
  • Την τιμωρία δημάρχων με παύση από την κυβερνήση, που μπορεί να επιβληθεί όταν είναι «απείθαρχοι» στην κεντρική αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική.
  • Τη συρρίκνωση έως εξαφάνιση κοινωνικών υπηρεσιών-λειτουργιών των δήμων, αφού η χρηματοδότηση των δήμων όλο και περισσότερο μειώνεται από κεντρικές χρηματοδοτήσεις και προέρχεται από τη σταθερή αφαίμαξη-φορολόγηση των κατοίκων και τις προσωρινές επιλεκτικές, ευκαιριακές, χρηματοδοτήσεις κοινοτικών και εθνικών προγραμμάτων.
  • Τη σύντομη επαναφορά νομικών ρυθμίσεων για ζητήματα αρμοδιοτήτων δήμων και περιφερειών, κατανομής πόρων κλπ.

Αυτά και πολλά ακόμα θα βρούμε μέσα στις 324 σελίδες του νομοσχέδιου, που αποδεικνύουν ότι φέρνει όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση δήμων και περιφερειών στους κεντρικούς σχεδιασμούς Ε.Ε., ΔΝΤ, κεφαλαίου και κυβερνήσεων. Βαθαίνει ο έλεγχος στους δήμους/περιφέρειες και ο ρόλος τους ως μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους και ως διαχειριστικός μηχανισμός/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης. Το νομοσχέδιο δεν αποτελεί μια «σημαντική μεταρρυθμιστική τομή», όπως θέλει να το παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά «εκσυγχρονίζει» τον Καλλικράτη με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε αυτή τη φάση.

Όσο για τον ισχυρισμό της κυβέρνησης περί «εμβάθυνσης της δημοκρατίας και ενίσχυσης της συμμετοχής» η πραγματικότητα είναι ότι ο Κλεισθένης διατηρεί το αντιδημοκρατικό συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας δήμων και περιφερειών αφού :

  • Οι αυξημένες αρμοδιότητες, που συγκεντρώνονται τώρα σε δήμαρχο, αντιδημάρχους, Εκτελεστική Επιτροπή και Οικονομική Επιτροπή, παραμένουν.
  • Το δημοτικό συμβούλιο εξακολουθεί να μην αποτελεί το αποφασιστικό όργανο, ενώ ο πρόεδρος του έχει υπερεξουσίες για τη θεματολογία του και τις διαδικασίες του.
  • Οι συνελεύσεις κατοίκων στις κοινότητες έχουν μόνο συμβουλευτικό ρόλο και μη τακτική λειτουργία.
  • Οι επιτροπές διαβούλευσης έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα.
  • Τα δημοψηφίσματα δεν αφορούν ζητήματα οικονομικά π.χ. για τα δημοτικά τέλη και απαιτούν την έγκριση του Επόπτη ΟΤΑ.
  • Η εκλογή του δημάρχου από δεύτερο γύρο, και όχι από το δημοτικό συμβούλιο, συνεχίζεται, ώστε να φαίνεται ότι εκφράζει την απόλυτη πλειοψηφία, εμπεδώνοντας το δημαρχοκεντρικό μοντέλο.
  • Όσο για το νέο σύστημα εκλογής με κατανομή από την πρώτη Κυριακή των εδρών των συμβουλίων με απλή αναλογική, νοθεύεται από τον αποκλεισμό συμμετοχής μεμονωμένων υποψηφίων και των συνδυασμών που δεν έχουν αριθμό υποψηφίων τόσων όσες είναι όλες οι έδρες των συμβουλίων, τον περιορισμό του δικαιώματος εκλογής στους αλλοδαπούς μόνο από χώρες μέλη ΕΕ και τον αποκλεισμό των μεταναστών και προσφύγων από τρίτες χώρες. Η διατήρηση του δεύτερου γύρου και η πιθανή θέσπιση πλαφόν που θα αποκλείει τη συμμετοχή στα συμβούλια των μικρότερων συνδυασμών ακυρώνει στην πράξη τα περί αναλογικότερου μοντέλου. Δεν σχεδιάζεται, επομένως η απλή και ανόθευτη αναλογική ισότιμης αντιμετώπισης της ψήφου όλων και έκφρασης των πραγματικών συσχετισμών, αφού λειτουργεί με αποκλεισμούς και πλαισιώνει ένα πλήρως αντιδημοκρατικό-συγκεντρωτικό πλαίσιο λειτουργίας σε περιφέρειες και δήμους. Εμείς είμαστε υπέρ της απλής ανόθευτης αναλογικής.

 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει με το νέο νόμο να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις και εμπλοκή «υγιών» δυνάμεων (Σκουρλέτης) για την προώθηση και εφαρμογή των μνημονιακών αντιλαϊκών πολιτικών μέσω των δήμων και των περιφερειών, ώστε να υπηρετηθούν αυτές πιο σταθερά μέσα από συνεργασίες μνημονιακών δυνάμεων. Για αυτό με μια σειρά άρθρα του νομοσχέδιου διευκολύνονται συγκλίσεις για τη λήψη αποφάσεων, μετακινήσεις συμβούλων ανάμεσα σε παρατάξεις κλπ.

Η Ν.Δ. και το δημοτικό και περιφερειακό κατεστημένο, ενώ συμφωνούν στην επιβολή αυτών των πολιτικών, αντιδρούν για ένα κυρίως λόγο: γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν το μονοπώλιο της δημοτικής-περιφερειακής εξουσίας σε μια σειρά προπύργια τους και για αυτό μιλούν για ακυβερνησία και ζητούν να παραμείνει το εκλογικό σύστημα ως έχει και η θητεία στα 5 χρόνια.

Τσακώνονται γύρω από το δίλλημα «ακυβερνησία ή συνεργασίες», ενώ το πραγματικό δίλλημα και για τους δήμους και τις περιφέρειες είναι το ποια πολιτική υλοποιούν. Την αντιλαϊκή-μνημονιακή πολιτική που απαιτούν καπιταλιστές, κυβερνήσεις, Ε.Ε. και ΔΝΤ ή τη σύγκρουση με αυτή υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Και στο ερώτημα «ποια πολιτική;» χρόνια τώρα καταγράφονται οι προγραμματικές συγκλίσεις και τα πραγματικά συμφέροντα που εκπροσωπούνται από τις διάφορες παρατάξεις είτε με πλειοψηφικό, είτε με την προτεινόμενη νοθευμένη αναλογική.

Με το νέο σύστημα εκλογής θα γίνει πιο φανερό ότι το κεντρικό και το δημοτικό-περιφερειακό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έχει «κάτι πιο βαθύ» που το ενώνει, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και τη διατήρηση της κυριαρχίας της, ανεξάρτητα από τον καυγά τους για τη νομή της εξουσίας.

Η βαθύτερη ένταξη των δήμων και περιφερειών στους μηχανισμούς του κεντρικού κράτους και της ΕΕ με αυστηρά καθορισμένα όρια αρμοδιοτήτων, πόρων και πολιτικών με βάση τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, τους ενισχύει ως θεσμούς τοπικού κράτους που δεν έχουν σχέση με θεσμούς αυτοδιοίκησης. Αυτός ο ρόλος τους επικαθορίζει και τον αντίστοιχο αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, ο οποίος παραμένει ανεξάρτητα από την κατανομή των εδρών των συμβουλίων. Ο Κλεισθένης, όπως και πριν ο Καλλικράτης και νωρίτερα ο Καποδίστριας, δεν εκφράζουν ένα διαφορετικό μοντέλο δημοκρατικής λειτουργίας και αυτοδιοίκησης των τοπικών κοινωνιών.

Είμαστε αντίθετοι και στον «Καλλικράτη» και στον «Κλεισθένη» από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας και της ζωής μας.

Είμαστε συνολικά υπέρ ενός διαφορετικού μοντέλου λειτουργίας και διαχείρισης των κοινών και τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και στις τοπικές κοινωνίες. 

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Μάης 2018