Βασικές αιχμές πάλης του μαζικού εργατικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες

Βασικές αιχμές πάλης του μαζικού εργατικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες που είναι αναγκαίες με βάση τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες στην Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης και της εργατικής και κοινωνικής γενοκτονίας που διεξάγει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, η ΕΕ και οι άλλοι υπερεθνικοί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί του κεφαλαίου. Διεκδικήσεις που ενοποιούν την εργατική τάξη και την εργαζόμενη πλειονότητα της κοινωνίας στην πάλη για ανατροπή της επίθεσης

Ως περιεχόμενο άμεσης παρέμβασης στην κατάσταση των εργαζομένων και των αγώνων, οι αναγκαίοι στόχοι πάλης του μαζικού εργατικού κινήματος που προτείνουμε στο μαζικό κίνημα και τα συνδικάτα, σήμερα είναι:

Α. Με αφετηρία το στόχο για τη δυνατότητα να ζει αξιοπρεπώς ο κάθε εργαζόμενος σήμερα από μία δουλειά, παλεύουμε για την ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών, της μείωσης του ποσοστού εκμετάλλευσης με ενίσχυση του μεριδίου του κοινωνικού πλούτου προς όφελος αυτών που τον παράγουν, από την σκοπιά της κατάργησης του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της ατομικής ιδιοποίησης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, της ίδιας της μισθωτής δουλειάς, της εργατικής δύναμης σαν εμπόρευμα.

Διεκδικούμε άμεσα: αυξήσεις παντού στους μισθούς που θα ανακουφίζουν κάπως από τον βραχνά των πραγματικών -και όχι πλαστών- αναγκών της σύγχρονης ζωής. Δεν δεχόμαστε καμία από τις περικοπές που επέβαλλαν οι μνημονιακοί νόμοι από το 2009, διεκδικούμε άμεσα κατώτατο βασικό μισθό ανειδίκευτου-πρωτοεισερχόμενου στα 900 ευρώ καθαρά και αυξήσεις της τάξης του 20% στον μέσο μισθό. Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και συλλογική διεκδίκηση και κάλυψη των εργαζόμενων και της εργασίας. Επαναφορά δώρων (13^ος – 14^ος μισθός), πληρωμής υπερωριών και Σαββατοκύριακου, τριετιών, χρονοεπιδομάτων κλπ. Καμία σύνταξη κάτω από τον βασικό κατώτατο μισθό αυτό. Άμεση υπογραφή ΕΓΣΣΕ με όλα τα παραπάνω.

Β. Αναπτύσσουμε την πάλη για μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών, έτσι ώστε να μειώνεται η έκταση της κλοπής που πραγματοποιείται από τους κεφαλαιοκράτες σε βάρος των εργαζομένων μέσω της απλήρωτης δουλειάς τους. Παλεύουμε για 35ωρο, με προοπτική για ακόμα μεγαλύτερη μείωση σε 30ωρο, με αύξηση των αποδοχών, για 5 μέρες δουλειά την εβδομάδα και 7 ώρες συνεχή δουλειά τη μέρα, για γενική καθιέρωση του ετήσιου χρόνου διακοπών στις 5 βδομάδες. Άμεση μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (με πρώτο βήμα τώρα τα 60 για τους άνδρες, 58 για τις γυναίκες) και των ωρών εργασίας, χωρίς μείωση των αποδοχών, για την άμεση δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, με προοπτική την σύνταξη για όλους στα 55.

Γ. Μέτρα για τους ανέργους και την μάστιγα της ανεργίας: Επίδομα ανεργίας για την κάλυψη της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανέργων, με πρώτο βήμα τον διπλασιασμό του επιδόματος ανεργίας και γενίκευσή του σε όλους τους ανέργους χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς και με πλήρη ιατροφαρμακευτική δωρεάν δημόσια περίθαλψη. Αναστολή, ριζικό κούρεμα έως και διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο. Εξασφάλιση πλήρους, δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (ηλεκτρικό, νερό, θέρμανση, συγκοινωνίες).

Δουλειά για τους ανέργους. Μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες και υποδομές που καταρρέουν. Μείωση των ωρών δουλειάς και των χρόνων συνταξιοδότησης. Ενάντια στα λουκέτα στα εργοστάσια, άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των επιχειρήσεων που έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες τους και επαναλειτουργία με εργατικό έλεγχο. Γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες, ενάντια στο σύμφωνο σταθερότητας και τις επιλογές τρόικας-κυβέρνησης.

Δ. Δουλειά, όχι δουλεία.

Ενιαίες σχέσεις εργασίας, αμοιβών και χρόνου, μόνιμη και σταθερή δουλειά, ενάντια στην ευέλικτη εργασία, ενάντια σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, την εντατικοποίηση, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας και του 5-ήμερου. Ενάντια στον πλήρη σφετερισμό των δικαιωμάτων και την καθήλωση του ρόλου της ζωντανής εργασίας από το κεφάλαιο.

Κανένας εργαζόμενος απλήρωτος. Να καταργηθεί το αίσχος της απλήρωτης η/και της μαύρης εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες, φτάνοντας μέχρι και την δήμευση των περιουσιακών τους στοιχείων. Μέσα από τις επιδοτήσεις για δουλειά, κανένας άνεργος να μη μετατρέπεται σε ωφελούμενο-ενοικιαζόμενο καταρτιζόμενο, στο έλεος της ιδιοκτησίας στην οποία μάλιστα στην περίπτωση του περιβόητου voucher, που αφορά κάθε χρόνο πάνω από 120.000 ανέργους, προσφέρεται εντελώς μα εντελώς τζάμπα εργατικό δυναμικό. Γι αυτό είναι επείγον να αποσαρθρωθεί αυτή η λογική με διεκδικήσεις όπως: Η δουλειά να επιδοτείται για 12 μήνες και να καταργηθεί ο 1 μήνας της ψευδοκατάρτισης. Ο άνεργος, χωρίς διακρίσεις σε βάρος των νέων κάτω των 25 χρονών, να αμείβεται με τον βασικό μισθό, να είναι πλήρως ασφαλισμένος, να έχει δωρεάν μετακίνηση, να εγγράφεται στο σωματείο και ο εργοδότης να πληρώνει όλες τις εισφορές. Πλήρη εργασιακά δικαιώματα στους εργαζόμενους των διάφορων προγραμμάτων, 5-μηνων, ΚΩΧ, κλπ Όχι στην μεταχείριση αυτών των ανέργων ως απεργοσπαστικού μηχανισμού και τα σωματεία να ελέγχουν και να παρεμβαίνουν ακαριαία σε όλες τις περιπτώσεις απόλυσης η δυσμενούς μεταβολής του μισθολογικού και εργασιακού καθεστώτος των άλλων εργαζομένων της επιχείρησης. Με ανάλογη λογική πρέπει να αντιμετωπιστούν και τα ζητήματα της λεγόμενης κοινωφελούς εργασίας και της μαθητείας.

Ε. Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό και την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου πάνω στην εργασία, από την σκοπιά της συνολικής πάλης για τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό και το καθεστώς επιτήρησης και επιτροπείας.

Κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων, για πλήρη ελευθερία στην συνδικαλιστική δράση, την απεργία, τη διαδήλωση. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης, όχι στο νέο «330» που ετοιμάζει η άθλια κυβέρνηση. Για ανεξαρτησία των συνδικάτων και των μορφών οργάνωσης της εργατικής τάξης από κάθε κρατική, δικαστική και εργοδοτική παρέμβαση. Ενάντια στα σχέδια νομικής παρέμβασης στα συνδικάτα, στα σχέδια για έναν κρατικό-κυβερνητικό και εργοδοτικό «συνδικαλισμό» χειραγώγησης των εργαζομένων. Πάλη για συγκρότηση συνελεύσεων βάσης – και επιχειρησιακών επιτροπών- σε κάθε χώρο εργασίας, οι οποίες θα διεκδικούν εργατικό βέτο σε κρίσιμα θέματα που αφορούν τους εργαζόμενους και το λαό, στην κατεύθυνση του εργατικού ελέγχου, μακριά από κάθε λογική συνδιαχείρισης και θεσμικής ενσωμάτωσης.

Για μια «άνοιξη» των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων ενάντια στο φασισμό, στην εργοδοτική δεσποτεία, στην τρομοκρατία κράτους- κυβερνήσεων, στην ροπή του αστικού μπλοκ εξουσίας στον ολοκληρωτισμό, στην προληπτική καταστολή και στην πολύμορφη καταπίεση. Ιδιαίτερη αιχμή αποτελεί η «ντε φάκτο» (αλλά όσο γίνεται και η «ντε γιούρε») κατοχύρωση του δικαιώματος των εργαζόμενων να επιβάλουν τις διεκδικήσεις τους στις κυβερνήσεις, στο κεφάλαιο, στο σύστημα με τον μαζικό, ταξικό, αποφασιστικό εργατικό αγώνα. Αγώνας για ριζοσπαστικές πολιτειακές αλλαγές ενάντια στο σάπιο πολιτικό σύστημα με ανάδειξη Συντακτικής Συνέλευσης,

ΣΤ. Συνολική υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων κόντρα στην εξαθλίωση, για μία αξιοβίωτη ζωή, ενάντια σε κάθε είδους οικονομική βία σε βάρος κάθε εργαζόμενου. Άμεση Μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής – ένδυσης κ.ο.κ. καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο).

Παλεύουμε άμεσα ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τη διακοπή ρεύματος και νερού, την τοκογλυφία, τον μαυραγοριτισμό, τα ενεχυροδανειστήρια. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών. Κανένας άνθρωπος πεινασμένος και χωρίς στέγη, άμεση κάλυψη των αναγκών από το κράτος και τους δήμους.

Να σπάσει η φοροληστεία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Με την δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης. Κατάργηση ΕΝΦΙΑ και φορολογίας στην λαϊκή κατοικία. Την πλήρη απαλλαγή φόρου και την διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες για ανέργους και φτωχούς. Βαριά φορολογία του κεφαλαίου, των εφοπλιστών, τραπεζιτών και της εκκλησίας.

Ζ. Ασφαλιστικό

Άμεση μείωση και σταδιακή κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών, για δημόσιο και ποιοτικό κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα. Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.

Η. Δημόσια δωρεάν παιδεία και Υγεία για όλους

Η υγεία και η παιδεία είναι κοινωνικά δικαιώματα και όχι εμπορεύματα. Έξω οι εταιρείες και το κεφάλαιο, κάθε ιδιωτική παρέμβαση και η λογική του κέρδους από υγεία και παιδεία. Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία και παιδεία για την κοινωνική πλειοψηφία. Με ελεύθερη πρόσβαση, στην υπηρεσία της κοινωνίας και των αναγκών των ανθρώπων.

Θ. Ζωή σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, πόλη, γειτονιά. Απαλλοτριώσεις χώρων χωρίς αποζημίωση και δωρεάν διάθεσή τους στους δημότες, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Πάλη ενάντια στην fast track υποταγή του χώρου και των πόλεων στους «επενδυτές», την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών και την επιβολή της ρυπογόνας καύσης, τη ρύπανση θαλασσών – λιμνών – ποταμών – δασών από την κερδοσκοπία. Ενεργειακή αυτάρκεια με σεβασμό στο περιβάλλον. Όχι στα μεταλλαγμένα, ποιοτικά και φθηνά τρόφιμα για τον λαό.

Ι. πόλεμος

Ούτε ευρώ για πολεμικές δαπάνες, όπλα, εκστρατευτικά σώματα. Ούτε ευρώ για το ΝΑΤΟ και τον ευρωστρατό. Πάλη ενάντια στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Το ταξικό εργατικό κίνημα παίρνει θέση διεθνιστικής αλληλεγγύης, αναπτύσσοντας τον σύγχρονο εργατικό διεθνισμό του.

Κ. Μονομερή κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών μνημονιακών νόμων που τις συνοδεύουν. Παύση πληρωμών και την διαγραφή του χρέους. Την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, χωρίς αποζημίωση και την λειτουργία του κάτω από εργατικό έλεγχο. Εναντίωση στην ΕΕ και απελευθέρωση από τα δεσμά της. Ενάντια στο καθεστώς της αέναης επιτροπείας-επιτήρησης και στις απροκάλυπτες επεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας, των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών κρατών και της ΕΕ —σε συμμαχία με τα ντόπια μεγάλα συμφέροντα και τα κόμματά τους— που καταβαραθρώνουν τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα και το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για τη ζωή του δημοκρατικά και χωρίς «προστάτες».

Το παραπάνω πλαίσιο είναι η πρόταση πάλης για το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα τώρα, άμεσα, μέσα στα σωματεία και τους αγώνες. Δεν αποτελεί το ολοκληρωμένο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Απευθύνεται από τις ταξικές δυνάμεις ως πλαίσιο πάλης του μαζικού κινήματος. 

Ταυτόχρονα οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς συνδέουν δημιουργικά τα αιτήματα και τη λογική των αιχμών και του πλαισίου πάλης με το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα της συνολικής πολιτικής πάλης για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.